De Nederlandse muziek- en televisiewereld heeft afscheid moeten nemen van een van haar meest markante figuren. Zanger, acteur en tekstschrijver Gerard Cox is op 85-jarige leeftijd overleden.
Zijn management maakte bekend dat Cox zaterdagochtend vredig in zijn huis in Mijnsheerenland is gestorven. Hij leed aan uitgezaaide slokdarmkanker en koos er bewust voor om geen behandeling te ondergaan.
Bekend van muziek én televisie
Gerard Cox was een veelzijdig artiest die bij het grote publiek vooral bekend werd als zanger en acteur. In de jaren zeventig brak hij door met de klassieker Het is weer voorbij, die mooie zomer. Het nummer groeide uit tot een evergreen en werd een van de meest herkenbare liedjes van die periode.
Toch bleef Cox niet alleen bij muziek. Hij maakte in de loop van zijn carrière de overstap naar televisie, waar hij uitgroeide tot een van de populairste gezichten van Nederland.
De sitcom Toen was geluk heel gewoon, waarin hij jarenlang de hoofdrol speelde, werd een ongekend succes. Met zijn humor, timing en herkenbare Rotterdamse tongval wist hij miljoenen kijkers wekelijks aan zich te binden.
Open over zijn ziekte
In augustus van dit jaar maakte Cox bekend dat er uitgezaaide slokdarmkanker bij hem was geconstateerd. Hij ging daar opmerkelijk nuchter mee om en liet weten dat hij geen zin had in zware behandelingen.
Chemokuren, bijwerkingen en ziekenhuisbezoeken zagen hem niet zitten. “Ik heb geen zin in dat hele circus,” zei hij in een interview. Voor Cox was het duidelijk: liever kwaliteit van leven in de laatste maanden, dan een ziekbed vol ongemak.
Zijn openheid over zijn keuze maakte veel indruk. Het liet zien hoe hij tot het einde zichzelf bleef: eerlijk, recht voor z’n raap en zonder omwegen.
Carrière in vogelvlucht
Gerard Cox werd geboren in 1940 in Rotterdam. Vanaf jonge leeftijd had hij een passie voor muziek en cabaret. In de jaren zestig en zeventig groeide hij uit tot een vaste waarde binnen het Nederlandse kleinkunstcircuit.
Hij werkte samen met onder anderen Frans Halsema en schreef teksten die vaak een combinatie waren van humor, melancholie en maatschappijkritiek.
Met zijn nummer Het is weer voorbij, die mooie zomer bereikte hij in 1973 de hoogste positie in de hitlijsten. Het lied werd niet alleen een hit van dat moment, maar ook een symbool van nostalgie dat decennia later nog steeds wordt gedraaid op radiozenders.
Naast muziek vond Cox zijn weg naar televisie en film. Zijn rol in Toen was geluk heel gewoon leverde hem een vaste plek op in de harten van kijkend Nederland. Samen met Joke Bruijs, met wie hij ook privé een relatie had, vormde hij een onvergetelijk duo op het scherm.
Een man van vele talenten
Wat Gerard Cox bijzonder maakte, was zijn veelzijdigheid. Hij was niet alleen een zanger met gevoel voor tekst en melodie, maar ook een acteur met een scherp gevoel voor timing. Zijn Rotterdamse achtergrond gaf hem een authentiek karakter dat het publiek omarmde.
Daarnaast had Cox een scherpzinnig gevoel voor humor. Zijn uitspraken waren vaak recht voor z’n raap, soms cynisch, maar altijd met een glimlach. Hij schroomde niet om gevoelige onderwerpen aan te snijden en deed dat met een luchtigheid die kenmerkend voor hem was.
Een leven vol herkenning en nostalgie
Voor veel Nederlanders staat de naam Gerard Cox gelijk aan een tijdperk. Zijn muziek en televisieoptredens riepen herkenning en nostalgie op. Liedjes als Het is weer voorbij, die mooie zomer brachten herinneringen boven aan vakanties, lange zomerdagen en eenvoudiger tijden.
Met Toen was geluk heel gewoon wist hij dat gevoel door te trekken naar televisie. De serie bood een inkijkje in het leven van gewone Nederlanders in de jaren vijftig en zestig en werd geliefd om zijn herkenbare situaties en humor. Cox wist die verhalen met warmte en geloofwaardigheid neer te zetten.
Reacties op zijn overlijden
Na de bekendmaking van zijn overlijden stromen de reacties binnen. Collega’s, fans en prominenten uit de entertainmentwereld spreken hun bewondering en verdriet uit. Veel mensen noemen hem een icoon die een blijvende indruk heeft achtergelaten.
Zijn openheid over zijn ziekte wordt geprezen, evenals zijn besluit om zelf de regie te houden over de laatste fase van zijn leven. Voor velen was hij niet alleen een artiest, maar ook een voorbeeld van eerlijkheid en eigenzinnigheid.
Het nalatenschap van Gerard Cox
Hoewel Cox er niet meer is, laat hij een indrukwekkend nalatenschap achter. Zijn muziek blijft deel uitmaken van de Nederlandse cultuur, zijn televisierollen zullen nog lang herinnerd worden, en zijn teksten en liedjes worden nog steeds gezongen.
Hij was een artiest die erin slaagde om mensen te raken met zijn stem, zijn woorden en zijn spel. Zijn stijl was uniek: een mix van humor, melancholie en nuchterheid. Daarmee wist hij verschillende generaties aan te spreken en te verbinden.
Conclusie
Het overlijden van Gerard Cox markeert het einde van een tijdperk. Hij was een man die zijn publiek kon laten lachen, ontroeren en meezingen. Een artiest die trouw bleef aan zichzelf en die met zijn werk een onuitwisbare indruk maakte.
Op 85-jarige leeftijd is hij vredig heengegaan, in de wetenschap dat hij zijn leven op zijn eigen manier heeft afgesloten. Nederland verliest een icoon, maar zijn stem en zijn verhalen zullen nog lang blijven voortleven.
Gerard Cox zal herinnerd worden als de man die een hele zomer wist te vangen in één lied en die op televisie generaties wist te vermaken. Een veelzijdige kunstenaar die zijn stempel heeft gedrukt op de Nederlandse cultuur – en die nooit vergeten zal worden.
