De landelijke intocht van Sinterklaas op Texel had een feestelijke, magische dag moeten worden, maar veel gezinnen kijken er met gemengde gevoelens op terug.
Waar het Sinterklaasjournaal vooraf nog bol stond van spanning – van verdwalen op zee tot problemen met de vuurtoren – werd de daadwerkelijke intocht voor veel kinderen vooral een teleurstelling.
De verwachtingen waren hoog, maar de uitvoering verliep verre van ideaal.
Alles liep anders door harde wind op het eiland
De stevige wind die over Texel blies, gooide het draaiboek volledig om. De Stoomboot moest uitwijken naar de binnenhaven bij De Kombuis, waardoor het traditionele aanmeren aan de geplande route niet mogelijk was.
De organisatie koos ervoor om Sinterklaas direct naar het podium te brengen voor de tv-opnames, waardoor een groot deel van de bezoekers langs de route geen glimp van de Sint kon opvangen.
Dat zorgde voor verwarring. Veel gezinnen waren uren eerder al naar Texel gekomen om een goed plekje te bemachtigen.
Kinderen stonden klaar met tekeningen, slingers en vlaggetjes, wachtend op het moment waarop Sinterklaas voorbij zou lopen. Maar dat moment kwam niet.
Voor de duizenden bezoekers die verspreid over de route stonden, voelde het alsof het evenement voor de camera’s was georganiseerd en niet voor het publiek dat speciaal was gekomen om de Sint in het echt te zien.
Kinderen wachten uren zonder resultaat
Langs de route ontstond al snel teleurstelling. Terwijl de wind over het eiland trok en het wachten lang duurde, werd steeds duidelijker dat de Sint niet via de gebruikelijke weg zou langskomen. Sommige ouders waren al vanaf vroeg in de ochtend aanwezig.
Kinderen stonden met rode wangen van de kou en vol spanning te kijken of ze iets hoorden of zagen.
Maar behalve een paar gehaaste Pieten die langsreden, viel er voor veel gezinnen weinig te beleven.
Geen zwaai van Sinterklaas, geen pepernotenregen, geen fotomoment of handdruk. Uiteindelijk keerden veel gezinnen teleurgesteld terug naar huis. Voor kinderen die het hele jaar naar de intocht uitkijken, was dat een flinke tegenvaller.
Een ouder vertelde na afloop aan lokale media dat haar gezin al sinds half acht aanwezig was, maar niets van de Sint had gezien. Die teleurstelling werd door tientallen andere ouders gedeeld.
Reacties op sociale media: begrip, maar vooral veel kritiek
Online barstte al snel een stortvloed aan reacties los. Onder de hashtag #intocht deelden kijkers hun mening over het verloop van het evenement.
Veel mensen vonden dat het allemaal nogal rommelig en onduidelijk was geregeld. De televisie-uitzending oogde voor sommigen spannend en gevuld met verhalen, maar wie er zelf was, kreeg een heel andere ervaring.
Veel ouders begrepen de weersomstandigheden en de noodzaak om het programma aan te passen, maar voelden dat de communicatie daarover beter had gekund. Vooral omdat de intocht een van de meest bijzondere dagen van het jaar is voor jonge kinderen.
De kritiek richtte zich niet alleen op het missen van Sinterklaas, maar ook op de opzet van de route en het gebrek aan informatie. Sommige reacties benadrukten dat de magie van de intocht juist ontstaat doordat de Sint écht door de menigte loopt. Dat onderdeel ontbrak volledig.
De magie van de intocht kreeg dit jaar een knauw
Voor veel kinderen draait de landelijke intocht om dat ene moment waarop Sinterklaas hen aankijkt, zwaait of langsloopt.
Of het nu vijf seconden is of vijf minuten, dat moment blijft ze bij. Het verhaal van het Sinterklaasjournaal is leuk, maar het échte hoogtepunt is de ontmoeting in het echt.
Juist dat ontbrak dit jaar voor een groot deel van het publiek.
Kinderen die al weken aftelden in hun slaapkamerkalender gingen naar huis met vragen. “Waarom kwam Sinterklaas niet langs?”
“Was het mijn schuld?” “Heb ik hem gemist?” Ouders deden hun best om uit te leggen dat het aan de wind lag en dat Sinterklaas echt wel wilde, maar zulke antwoorden halen de teleurstelling niet helemaal weg.
Kritiek op de organisatie: had het anders gekund?
De grote vraag is of de organisatie iets anders had kunnen doen. Sommigen vinden dat het door de harde wind niet anders kon en dat de veiligheid voorop stond.
Anderen wijzen op eerdere jaren waarin er betere noodroutes of extra momenten waren om Sinterklaas tóch aan het publiek te tonen.
Wat veel mensen vooral stoorde, is dat er nauwelijks voorlichting werd gegeven langs de route.
Gezinnen stonden uren te wachten zonder te weten dat Sinterklaas al binnen was en rechtstreeks naar het podium was gebracht. Een simpele aankondiging had al heel wat teleurstelling kunnen voorkomen.
Ook werd op sociale media gesuggereerd dat de focus te veel lag op de tv-opnames. De intocht wordt jaarlijks door honderdduizenden kinderen bekeken, maar dat mag volgens velen niet betekenen dat het live-publiek op de tweede plaats komt.
Texel had zich klaar gemaakt voor een feestelijke dag
De verwachtingen waren hoog. Texel had zich volledig voorbereid op de komst van de Sint: vlaggetjes, muziek, vrijwilligers, beveiliging, alles stond klaar voor een groots evenement.
Families die speciaal voor de intocht naar het eiland reisden, werden ontvangen door een gezellige sfeer – totdat de teleurstelling inzette.
Toch waren er ook lichtpuntjes. Sommige kinderen speelden met elkaar, Pieten die wel langsreden deelden nog snoep uit en er waren verschillende muziekoptredens. Maar het bleef niet voldoende om het gemis van Sinterklaas zelf te compenseren.
Hoe moet het volgend jaar anders?
De landelijke intocht is een traditie die al decennia meegaat en bijna altijd een feest is. Maar dit jaar laat zien dat goede voorbereiding alleen niet genoeg is.
Flexibiliteit, duidelijke communicatie en aandacht voor het publiek langs de route zijn minstens zo belangrijk.
Veel kijkers hopen dat er volgend jaar:
Een duidelijker noodplan is bij slecht weer
Meer communicatie wordt gegeven aan het publiek
Extra momenten worden ingebouwd om Sinterklaas zichtbaar te maken
Ruimte blijft voor de magie van de ontmoeting met kinderen
Want uiteindelijk draait het hele feest maar om één groep: de kinderen.
Warmere intocht in het vooruitzicht?
Of de intocht volgend jaar weer op Texel of op een andere plek plaatsvindt, is nog niet bekend. Wat wel duidelijk is: veel families hopen dat het evenement weer terugkeert naar het oude vertrouwde gevoel.
Een intocht waar kinderen vol spanning wachten en beloond worden met een vrolijke zwaai, pepernoten en een lach van de Sint.
Tot die tijd zal er nog lang worden nagepraat over deze editie. Voor sommigen een avontuur, voor anderen een domper. De magie van Sinterklaas is gelukkig sterk, maar zelfs de grootste kindervriend kan niet voorkomen dat het weer roet in het eten gooit.
Hoe heb jij de intocht ervaren? Deel jouw mening op onze Facebookpagina en laat weten of jij denkt dat het volgend jaar beter kan.
