Timo, een 39-jarige administratief medewerker, voelt zich de laatste tijd overweldigd. De stress van zijn werk heeft geleid tot een burn-out, maar zijn baas lijkt niet te begrijpen wat dat werkelijk betekent. “Het is alsof er een onzichtbare muur tussen ons staat,” vertelt Timo met een frons op zijn voorhoofd.
Ondanks zijn mentale en fysieke uitputting wordt er van hem verwacht dat hij zijn dagelijkse taken gewoon blijft uitvoeren. “Het lijkt wel alsof ze denken dat ik zomaar weer op mijn oude niveau kan presteren,” zegt hij met een zucht.
De druk op het werk is de afgelopen maanden enorm toegenomen. Timo heeft een verantwoordelijke functie, en de verwachtingen zijn hoog. “Iedereen om me heen lijkt te functioneren, en dat geeft een gevoel van isolatie,” deelt hij. “Ik zie collega’s die met gemak deadlines halen, terwijl ik elke dag meer het gevoel krijg dat ik achterloop.”
De constante druk om te presteren begint zijn tol te eisen, en de signalen van een burn-out zijn niet te negeren. Timo ervaart vermoeidheid, prikkelbaarheid en een gebrek aan motivatie. “Het is alsof mijn batterij gewoon leeg is,” zegt hij.
Toch blijft hij zich schuldig voelen over het feit dat hij niet kan voldoen aan de verwachtingen van zijn baas. “Er is altijd die stem in mijn hoofd die zegt dat ik niet mag falen,” vertelt hij. “Ik wil mijn team niet teleurstellen, maar ik weet dat ik niet verder kan zonder hulp.”
De worsteling met zijn mentale gezondheid wordt verergerd door het gebrek aan begrip vanuit zijn werkomgeving. “Ik heb het gevoel dat ik moet vechten voor mijn recht om even een stap terug te nemen,” voegt hij toe.
Recentelijk besloot Timo om even een weekendje weg te gaan. “Ik dacht dat een korte vakantie me zou helpen om mijn hoofd leeg te maken,” legt hij uit. “Maar zelfs daar voelde ik de druk. Het was moeilijk om te ontspannen, omdat ik constant bezig was met mijn werk en de verwachtingen die daarmee gepaard gaan.” Ondanks de prachtige omgeving en de kans om te ontsnappen, was het alsof de stress hem overal volgde. “Het voelde alsof ik de hele tijd met één voet in het werk stond, zelfs terwijl ik daar was om te ontspannen.”
Tijdens zijn vakantie merkte Timo dat de stress niet zomaar verdwijnt. “Het was een mooie plek, maar ik kon er niet van genieten zoals ik had gehoopt,” zegt hij met een trieste glimlach. “Het blijft moeilijk om je hoofd vrij te maken van de constante gedachten over werk en deadlines.”
De situatie wordt des te uitdagender doordat zijn baas hem blijft benaderen met vragen over projecten en taken. “Het is frustrerend, omdat ik op dat moment alleen maar wil genieten van wat rust,” zegt Timo.
Het gesprek met zijn baas verloopt vaak moeizaam. “Hij lijkt niet te begrijpen hoe serieus mijn situatie is,” zegt Timo. “Ik heb geprobeerd het uit te leggen, maar hij blijft maar zeggen dat ik moet doorzetten. Het voelt alsof hij mijn grenzen negeert.”
De confrontatie tussen zijn mentale toestand en de verwachtingen van zijn werkgever creëert een onhoudbare situatie. Timo verlangt naar begrip en steun, maar krijgt in plaats daarvan het gevoel dat hij moet presteren, ongeacht zijn gezondheid.
“Het idee dat ik niet kan falen, maakt het alleen maar erger,” zegt hij. “Ik wil niemand teleurstellen, maar ik weet dat ik niet op mijn best ben. Het is een vicieuze cirkel.” Timo vraagt zich af hoe hij deze situatie moet aanpakken. “Ik moet een manier vinden om voor mezelf op te komen en de balans terug te krijgen,” zegt hij met vastberadenheid. Maar de weg naar herstel lijkt nog lang en vol obstakels.
De vakantie was een stap in de goede richting, maar het is duidelijk dat Timo meer nodig heeft dan alleen een korte ontsnapping. “Ik heb professionele hulp nodig om me weer op de rails te krijgen,” vertelt hij. “Het is tijd om de ernst van mijn situatie te erkennen en de juiste stappen te zetten.” Het is een uitdagende periode voor Timo, maar hij weet dat hij de regie over zijn leven terug moet krijgen.
Met de hoop op begrip van zijn werkgever en de steun van zijn omgeving, begint Timo aan de weg naar herstel. “Het is belangrijk om te beseffen dat mentale gezondheid net zo belangrijk is als fysieke gezondheid,” zegt hij.
De reis is nog maar net begonnen, maar Timo is vastbesloten om de nodige stappen te zetten om weer in balans te komen. Het is een moeilijke strijd, maar met elke stap dichter bij zelfzorg, komt hij dichter bij zijn doel: een gezond en gelukkig leven.
