Ashley, 42 jaar, werkt al jaren bij de McDonald’s en doet dat met trots. Toch voelt ze soms dat haar kinderen zich schamen voor haar werk. “Ze zien het als iets om je voor te schamen,” zegt Ashley. “Voor hen lijkt het alsof werken bij de McDonald’s minderwaardig is, terwijl ik daar juist heel anders over denk.”
Voor haar is het veel meer dan een simpel baantje. “Ik ben trots op wat ik doe en wat ik kan. McDonald’s heeft me zoveel gegeven, en ik ben dankbaar voor de ervaring en de kansen die ik heb gekregen.”
Toen Ashley bij McDonald’s begon, was het bedoeld als een tijdelijke baan. Ze wilde gewoon wat inkomen hebben om haar gezin te onderhouden. Maar al snel merkte ze dat ze plezier vond in het werk. “Het snelle ritme, het contact met klanten, en de verantwoordelijkheid die ik kreeg, gaven me echt voldoening,” legt ze uit.
Inmiddels heeft ze zichzelf opgewerkt en kent ze alle kneepjes van het vak. “Ik ben hier niet per ongeluk terechtgekomen, ik heb me ontwikkeld en ben nu een vast onderdeel van het team.”
Ashley merkt dat haar kinderen, die nu in de puberteit zitten, het moeilijk vinden om trots te zijn op het werk van hun moeder. Soms krijgen ze opmerkingen van vrienden of klasgenoten, en dat raakt hen. “Voor hen lijkt het alsof werken in een fastfoodrestaurant alleen iets is voor mensen zonder opleiding, en dat zorgt voor schaamte,” legt Ashley uit.
Ze weet dat hun gevoelens deels komen door misvattingen over haar werk. “Ze hebben niet door hoeveel verantwoordelijkheid er komt kijken bij wat ik doe, en dat ik het allemaal doe om hen een goed leven te geven.”
Ashley werkt vaak lange dagen en draait soms extra shifts om rond te komen. “Mijn baan heeft ons door moeilijke tijden geholpen. Toen banen schaars waren, had ik hier zekerheid en vastigheid. McDonald’s was er altijd voor mij, en ik weet dat ze mijn harde werk waarderen.”
Ze vertelt hoe haar werk haar in staat stelt om voor haar gezin te zorgen, om hen te voorzien van alles wat ze nodig hebben. “Ik heb dankzij dit werk kunnen zorgen dat er eten op tafel stond, dat er een dak boven ons hoofd was, en dat mijn kinderen een stabiel leven hebben.”
Ze herinnert zich momenten waarop ze extra moest werken om iets extra’s voor haar kinderen te kunnen doen, zoals een verjaardagsfeestje of nieuwe kleren.
“Ik wil ze een goede jeugd geven, en dat is precies wat ik dankzij mijn werk bij McDonald’s kan doen.” De vaste routine die ze heeft opgebouwd, helpt haar om zowel werk als gezin in balans te houden, iets wat ze van onschatbare waarde vindt.
Ashley vertelt ook dat haar kinderen niet echt weten wat het werk inhoudt. “Ze zien niet hoe hard ik werk om alles in goede banen te leiden,” zegt ze.
“Van multitasken tot omgaan met lastige klanten en werken onder hoge druk, dit is geen baan die iedereen zomaar kan doen. Het is werk dat vraagt om doorzettingsvermogen en een sterk karakter.”
Voor haar is het dan ook meer dan gewoon werk; het is een manier om te laten zien dat hard werken en doorzetten hun eigen waarde hebben.
Een van de dingen waar Ashley trots op is, is de band die ze heeft opgebouwd met haar collega’s. Ze ziet hen als haar tweede familie en weet dat ze altijd op elkaar kunnen rekenen.
“Als iemand ziek is, staan we allemaal klaar om wat extra uren te draaien. We steunen elkaar en maken samen het beste van elke dag.” Die hechte band is voor haar bijzonder en geeft haar werk extra betekenis. “Ik hoop dat mijn kinderen ooit datzelfde gevoel van gemeenschap en kameraadschap zullen ervaren in hun werk.”
Hoewel haar kinderen er nu moeite mee hebben, hoopt Ashley dat ze ooit zullen begrijpen wat haar werk bij McDonald’s voor haar betekent.
“Op een dag, als ze zelf ouder zijn en een gezin hebben, zullen ze misschien zien dat het werk dat ik doe belangrijk is. Misschien zullen ze dan begrijpen dat ik alles heb gedaan om voor hen te zorgen.” Ze weet dat ze ooit trots zullen zijn op wat hun moeder heeft bereikt.
Ondanks de opmerkingen van haar kinderen en de misverstanden over haar werk, houdt Ashley vast aan haar trots en doorzettingsvermogen.
“Ik doe wat ik doe met liefde en trots. Voor mijn gezin, voor mezelf, en voor iedereen die bij ons een maaltijd komt halen.” Ze lacht en zegt: “Ik weet dat ik mijn kinderen iets belangrijks leer door hard te werken en nooit op te geven, en daar ben ik trots op.”
