Annelies is een 57-jarige vrouw die met volle overtuiging in haar huidige levensstijl staat. Voor haar is de keuze om niet te werken eenvoudig te verklaren: “Mijn man betaalt alles voor me, waarom zou ik dan gaan werken?”
Deze uitspraak illustreert niet alleen haar kijk op de rolverdeling binnen hun huwelijk, maar het benadrukt ook de tevredenheid die ze haalt uit het leven dat ze leidt.
In hun lange huwelijk heeft Annelies ervoor gekozen om de verantwoordelijkheden van het huishouden en de opvoeding van hun kinderen op zich te nemen, terwijl haar man, Mark, de kostwinner is.
Al meer dan dertig jaar heeft hij hard gewerkt om hen beiden een comfortabel leven te bieden. Annelies is zich bewust van de traditionele rol die zij in hun relatie vervult, maar ze heeft daar nooit een probleem mee gehad. “Ik vind het fijn om thuis te zijn.
Ik ben goed in het organiseren van het huishouden en ik hou ervan om voor mijn man en kinderen te zorgen,” vertelt ze met een glimlach. “Voor mij was dat altijd belangrijker dan een carrière.”
Echter, nu hun kinderen volwassen zijn en het huis uit zijn, wordt de vraag steeds dringender: wat nu? Terwijl sommige van haar vriendinnen opnieuw de arbeidsmarkt betreden, blijft Annelies resoluut. “Ik voel geen druk om te gaan werken,” zegt ze.
“Mark doet het goed in zijn carrière, en we hebben alles wat we nodig hebben. Waarom zou ik de stress van een baan erbij willen?” Haar antwoord is duidelijk: ze heeft geen behoefte aan een extra bron van stress in haar leven.
Annelies vindt het ook niet nodig om extra inkomen te genereren. “We hebben al genoeg om van te leven. Het idee om te werken voor geld, terwijl mijn man al het financiële werk doet, lijkt me gewoon niet logisch.”
Voor haar draait het leven niet alleen om geld verdienen, maar om het genieten van de tijd die ze samen kunnen doorbrengen. “We gaan graag samen uit, doen leuke dingen en genieten van ons leven. Daar komt geen werk bij kijken.”
Toch zijn er momenten waarop ze zich afvraagt of haar keuze om thuis te blijven ook de juiste is. “Soms heb ik het gevoel dat mensen me een beetje aankijken, alsof ik niet genoeg doe. Maar ik heb gewoon andere prioriteiten,” zegt Annelies.
Deze perceptie van anderen kan soms ongemakkelijk zijn. “Ik weet dat veel vrouwen tegenwoordig werken en dat het normaal is om een carrière te hebben, maar ik vind het echt niet nodig. Ik ben gelukkig met hoe het nu is.”
De afhankelijkheid van haar man is iets waar Annelies zich niet ongemakkelijk bij voelt. “Natuurlijk is het fijn om een partner te hebben die voor je zorgt,” legt ze uit. “Ik zie het als een team. Hij werkt hard, en ik zorg ervoor dat ons leven thuis soepel verloopt.” Deze dynamiek werkt voor hen beiden. Het geeft Annelies een gevoel van voldoening om te weten dat zij bijdraagt aan hun levenskwaliteit, ook al is het niet in financiële zin.
Annelies heeft ook geen behoefte aan de sociale interactie die een werkplek met zich meebrengt. “Ik heb mijn vriendinnen en mijn sociale leven. Ik ga graag koffie drinken met hen en we organiseren regelmatig etentjes. Dat is voor mij veel belangrijker dan een baan,” vertelt ze. De vreugde van deze sociale contacten geeft haar de voldoening die ze nodig heeft. “Ik kan mijn tijd besteden aan dingen die ik leuk vind, zonder me druk te maken over deadlines en verantwoordelijkheden van een baan.”
En terwijl haar vrienden zich soms afvragen hoe ze haar dagen vult, heeft Annelies haar eigen manier van omgaan met tijd. “Ik ben altijd druk. Of het nu gaat om het plannen van vakanties, het organiseren van uitjes of het bijhouden van ons huis, ik heb genoeg te doen,” zegt ze. “Ik heb geen spijt van mijn keuzes. Mijn man en ik hebben een leven opgebouwd dat ons gelukkig maakt, en dat is voor mij het belangrijkste.”
De keuze om niet te werken is voor Annelies dus niet slechts een luxe, maar een weloverwogen beslissing. Ze waardeert de rol die ze speelt in hun gezin en voelt zich er goed bij. “Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik iets miste. Integendeel, ik vind het geweldig om deze vrijheid te hebben,” zegt ze. Haar overtuiging dat werken voor haar niet nodig is, biedt haar de ruimte om zich te concentreren op wat ze echt belangrijk vindt: een gelukkig en liefdevol leven samen met haar man.
Annelies is trots op de beslissing die ze heeft genomen. Ze ziet de wereld om haar heen veranderen, maar voor haar blijft de essentie van hun leven hetzelfde. “Als het werkt voor ons, waarom zouden we dan veranderen?” vraagt ze zich af.
“Ik ben gelukkig, en dat is wat telt.” De zekerheid in haar woorden en de rust die ze uitstraalt, maken duidelijk dat ze niet van plan is om haar levensstijl te veranderen. Haar focus ligt op het genieten van het leven zoals het is, met haar man aan haar zijde.
