Ahmad (45) is duidelijk over zijn standpunt: een kind op de mond kussen is volgens hem ongepast. “Dat doe je met je partner, niet met je kinderen. Dat is iets intiems en daar horen zij gewoon niet bij,” legt hij uit. Zijn overtuiging zorgt regelmatig voor gesprekken, vooral binnen zijn eigen gezin.
“Ik heb mijn vrouw al jaren geleden gezegd dat ze dat niet bij onze kinderen hoeft te doen. Ze begreep het eerst niet helemaal, want ze vond het maar een lief gebaar. Maar ik zie dat anders.
Een kus op de mond geef je uit liefde, maar dat is niet hetzelfde soort liefde als je voor je kinderen voelt. Het is iets wat je deelt met je partner, en het moet ook zo blijven. Ik wil dat er grenzen zijn en dat ze leren wat gepast is.”
Voor Ahmad is het niet alleen een persoonlijke grens, maar ook een kwestie van opvoeding. Hij vindt het belangrijk om zijn kinderen het verschil tussen verschillende vormen van affectie duidelijk te maken.
“Kijk, een knuffel of een kus op de wang is iets anders. Dat is onschuldig en laat zien dat je van iemand houdt. Maar op de mond kussen?
Dat hoort voor mij bij een relatie tussen volwassenen. Ik wil gewoon niet dat ze denken dat dat normaal is met iedereen. Er moet een verschil zijn tussen de liefde voor je kinderen en de liefde die je deelt met je partner.”
Toch begrijpt Ahmad dat niet iedereen er hetzelfde over denkt. Binnen zijn eigen familie heeft het onderwerp al voor wat discussie gezorgd. “Mijn schoonzus bijvoorbeeld, die kuste haar kinderen altijd op de mond.
Toen ik er een keer iets van zei, keek ze me aan alsof ik gek was. Ze zei: ‘Het zijn gewoon mijn kinderen, wat is daar raar aan?’ Maar voor mij voelde het ongemakkelijk om te zien. Ik zeg niet dat ze iets verkeerd doet, maar ik zou het zelf nooit zo doen.”
De reacties van mensen om hem heen zijn wisselend. Sommigen steunen hem, anderen vinden zijn mening overdreven. Ahmad haalt zijn schouders op.
“Ik maak mijn eigen keuzes als vader. Misschien ben ik te streng, maar ik vind het belangrijk om een gezonde afstand te bewaren. Het gaat mij niet eens zozeer om dat kussen zelf, maar om de symboliek erachter.
Waarom zou je kinderen iets aanleren dat in een andere context compleet iets anders betekent? Ze begrijpen het nu misschien niet, maar ik wil geen verwarring veroorzaken.”
Zijn vrouw moest in het begin wennen aan zijn standpunt, maar inmiddels staat ze er hetzelfde in. “Ze ziet nu ook in dat het misschien beter is om die grens te trekken.
Kinderen groeien snel op, ze worden zich steeds bewuster van hoe dingen werken in de wereld. Hoe duidelijker je als ouders bent, hoe makkelijker het voor hen is om te begrijpen wat normaal is en wat niet. En dit is voor ons nu normaal geworden.”
In de speeltuin of bij vriendjes ziet Ahmad soms ouders die hun kinderen op de mond kussen, en hij merkt dat het hem nog steeds stoort. “Ik probeer er niet teveel op te letten, want het is niet mijn zaak.
Maar stiekem denk ik dan toch: waarom doen ze dat? Voor mij voelt het gewoon niet goed, en dat gevoel raak ik niet kwijt. Mijn kinderen zullen dat ook nooit bij mij of mijn vrouw meemaken. Ze krijgen genoeg liefde en aandacht op andere manieren.”
Ahmad hoopt dat zijn kinderen later begrijpen waarom hij deze keuze maakt. “Misschien vinden ze me nu een beetje streng of moeilijk. Maar als ze ouder zijn, denk ik dat ze het wel snappen.
Ik heb het voor hun eigen bestwil gedaan. Dat is toch wat elke ouder wil? Grenzen aangeven, zodat ze weten waar ze aan toe zijn. Voor mij is dit er gewoon één van.”
Of zijn mening ooit verandert, weet hij niet. Maar voorlopig blijft Ahmad bij zijn standpunt. “Iedereen voedt zijn kinderen op zoals hij wil.
Ik doe het op mijn manier, en daar voel ik me goed bij. Het is misschien niet de populairste mening, maar het is wel de mijne. Je kind op de mond kussen? Nee, dat hoort gewoon niet.”