De Duitse schlagerzanger Roland Kaiser heeft zich uitgesproken over gender en taalgebruik, en dat heeft nogal wat stof doen opwaaien. In een interview met de Süddeutsche Zeitung zei hij: “Er is niet alleen man en vrouw. Punt.” Een uitspraak die door sommigen als vooruitstrevend wordt gezien, maar die bij veel anderen, waaronder ons, tot gefronste wenkbrauwen leidt.
Kaiser lijkt geen moeite te hebben met het steeds verder doorvoeren van genderinclusief taalgebruik en het idee dat er meer dan twee geslachten zijn. “Mensen zijn complex en hebben verschillende gevoelens en behoeften. Dat moeten we accepteren, ook in onze taal,” verklaarde hij.
Maar is het daadwerkelijk noodzakelijk om onze taal drastisch aan te passen? Of wordt hier iets doorheen gedrukt waar lang niet iedereen achter staat?
Een nuchtere kijk op gender en taal
Kaiser doet alsof de discussie rondom gender en taal slechts een kwestie is van acceptatie en respect. Maar laten we eerlijk zijn: genderneutraal taalgebruik wordt niet breed gedragen en voelt voor velen onnatuurlijk en geforceerd aan.
Dat een volkszanger als Roland Kaiser, wiens fanbase voornamelijk uit traditionele schlagerliefhebbers bestaat, zich zo openlijk uitspreekt, is verrassend. Maar de vraag blijft: doet hij dit uit eigen overtuiging, of is hij simpelweg bang om gecanceld te worden als hij zich kritisch uitlaat over de huidige woke-trend?
Moet taal echt veranderen?
In Duitsland, maar ook in Nederland, is er een groeiende groep mensen die vindt dat taal radicaal moet veranderen om iedereen te vertegenwoordigen. De zogenaamde gendersterretjes (Binnenkort zijn we allemaal studentinnen in plaats van studenten*) en hij/zij-vervangers zoals ‘hen’ worden gepusht als de nieuwe norm. Maar hoe ver moeten we hierin meegaan?
Taal evolueert, dat is duidelijk. Maar is het eerlijk om van de meerderheid te verwachten dat zij zich aanpassen aan een extreem kleine groep?
Mensen die zich niet als man of vrouw identificeren mogen daar uiteraard hun eigen keuzes in maken, maar dat betekent niet dat de hele samenleving de grammatica moet omgooien om een handjevol mensen tevreden te stellen.
Een breed gedragen mening? Of een opgelegde verandering?
De realiteit is dat genderneutraal taalgebruik voornamelijk van bovenaf wordt opgelegd. Grote bedrijven, overheden en mediakanalen voeren het stilletjes in, terwijl veel gewone burgers er helemaal niet op zitten te wachten.
Kijk maar naar de reacties op social media: wanneer bedrijven zoals de NS ineens omroepen met “Beste reizigers” in plaats van “Dames en heren”, is er vaak veel kritiek. Mensen ervaren het als geforceerd en onnodig.
Hetzelfde geldt voor kranten en nieuwssites die koste wat het kost genderneutrale termen willen gebruiken, terwijl niemand er echt om heeft gevraagd.
Roland Kaiser: Echte overtuiging of angst voor kritiek?
Laten we eerlijk zijn: Roland Kaiser is een zanger, geen taalkundige of socioloog. Toch meent hij dat de taal moet veranderen om de samenleving inclusiever te maken. Waarom? Is hij echt van mening dat het noodzakelijk is, of wil hij gewoon niet in de vuurlinie van de woke-brigade terechtkomen?
We hebben inmiddels al vaak gezien hoe publieke figuren kapot worden gemaakt als ze zich kritisch uitlaten over genderinclusiviteit.
Denk aan J.K. Rowling, die enorme kritiek kreeg toen ze simpelweg zei dat biologische sekse bestaat. Moeten we geloven dat Kaiser écht zo progressief is, of wil hij gewoon geen problemen?
Wat vinden de mensen ervan?
De reacties op social media laten een duidelijke tweedeling zien. Sommige mensen prijzen Kaiser voor zijn openheid, maar een groot deel van de bevolking heeft er juist moeite mee.
- “Dit wordt echt te gek. Ik wil gewoon een normaal gesprek kunnen voeren zonder te hoeven nadenken over sterretjes en nieuwe woorden.”
- “Roland Kaiser moet gewoon zingen en zich niet bezighouden met deze onzin.”
- “Niemand heeft ooit om genderneutrale taal gevraagd. Stop met dit geforceerde gedoe.”
Dergelijke reacties laten zien dat de weerstand tegen het aanpassen van taal helemaal niet zo klein is als sommige activisten ons willen laten geloven.
Waarom genderneutrale taal niet werkt
Het grootste probleem met genderneutrale taal is dat het onnatuurlijk en verwarrend is. Onze taal is zo gebouwd dat hij efficiënt communiceert, en als we genderinclusieve termen gaan forceren, maakt dat teksten juist lastiger te lezen en begrijpen.
Daarnaast is het een feit dat meer dan 99% van de mensen zich nog steeds als man of vrouw identificeert. Moeten we echt alles aanpassen voor die ene procent die zich daar niet in kan vinden?
Natuurlijk moeten mensen zich vrij voelen om zich te identificeren zoals ze willen, maar dat betekent niet dat we de hele taal op de schop moeten gooien.
Conclusie: Roland Kaiser en de woke-elite
Roland Kaiser mag dan wel beweren dat taal moet veranderen om iedereen te respecteren, maar feit is dat de meerderheid van de mensen zich hier totaal niet in kan vinden.
Taal evolueert natuurlijk, maar wat er nu gebeurt, is geen natuurlijke evolutie. Het is een opgelegde verandering die van bovenaf wordt gepusht, terwijl het overgrote deel van de bevolking er helemaal niet om heeft gevraagd.
Wij vinden dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn, maar laten we niet doen alsof een complete taalkundige revolutie nodig is om respect te tonen. Respect tonen kan ook zonder sterretjes, zonder geforceerde woorden en zonder opgelegde taalregels.
Roland Kaiser mag dan geloven in een inclusieve taal, maar wij houden liever vast aan logica, duidelijkheid en natuurlijke communicatie.
