Bij het gezin van Gert Verhulst en zijn vrouw Ellen Callebout is een verdrietige periode aangebroken. Hun geliefde hond Leo, jarenlang een vaste en trouwe aanwezigheid in hun gezin, is overleden.

Ellen maakte het nieuws bekend via Instagram met een korte, maar veelzeggende boodschap: “Slaap zacht, lieve hond.”
De foto die ze daarbij deelde, zorgde voor veel reacties en medeleven van volgers, vrienden en bekende gezichten uit de showbizzwereld.
Voor het gezin komt het overlijden niet helemaal onverwacht. Leo kampte de afgelopen maanden steeds vaker met gezondheidsproblemen.
Toch komt het verlies hard aan, en niet alleen bij de familie Verhulst. Leo was regelmatig te zien op foto’s, filmpjes en uitzendingen rondom het gezin en werd daardoor ook een herkenbare en geliefde hond voor veel fans.
Veel steunbetuigingen na het nieuws
Binnen enkele minuten na het bericht stroomden de reacties binnen. Bekende namen uit de entertainmentwereld reageerden met woorden van steun en liefde. Onder anderen James Cooke, Viktor Verhulst, Kim Van Oncen en Raf Van Brussel lieten weten mee te leven met het verlies.
Veel mensen benadrukten dat Leo zichtbaar een mooi en liefdevol leven heeft gehad. Reacties als “Wat een eer dat hij jullie hond mocht zijn” en “Slaap zacht Leo’tje” werden veel gedeeld onder de post.
Het toont aan hoe diep dierenliefde gaat en hoe sterk de band kan zijn tussen een gezin en hun hond — zelfs voor buitenstaanders zichtbaar.
Leo vocht tegen gezondheidsproblemen
Het ging al enige tijd niet goed met Leo. In februari onderging hij een operatie nadat tijdens een bezoek aan een hondenkapper een gezwel werd ontdekt. Bij onderzoek bleek dat het om kwaadaardige cellen ging. De dierenartsen besloten daarom dat een operatie noodzakelijk was.
Volgens eerdere uitspraken van Ellen verliep de ingreep goed en leek Leo zich te herstellen. Na de operatie had hij even tijd nodig om aan te sterken, maar destijds klonk er hoop dat hij nog een tijd mee kon. Toch begon zijn gezondheid langzaam opnieuw achteruit te gaan.
Gert gaf vorige maand nog aan dat Leo “niet in topconditie was” en dat ze alles deden wat mogelijk was om hem te helpen.
De familie moest uiteindelijk de moeilijke beslissing nemen om Leo te laten gaan. Volgens mensen in hun omgeving was liefde en waardigheid het uitgangspunt.
Een leegte in huis
Voor Ellen en Gert is Leo niet zomaar een huisdier geweest, maar een volwaardig gezinslid.
De hond was al 12 jaar onderdeel van hun leven en groeide samen op met hun gezin, vakanties, televisieopnames en memorabele momenten. Wie Ellen of Gert online volgde, kreeg ook Leo te zien: vrolijk, speels, aanwezig en vol karakter.
Het verlies zorgt daarom ongetwijfeld voor een lege plek in huis — een stilte die alleen mensen kennen die ooit afscheid moesten nemen van een geliefde huisvriend.
Niet de eerste keer dat het gezin een hond verliest
Voor het gezin komt dit verlies extra hard binnen omdat ze enkele jaren geleden ook al afscheid moesten nemen van een andere hond: Marcel. Hij was al enige tijd ziek toen hij overleed en volgens Gert was dat verlies “zwaarder dan verwacht”.
Het dubbele verdriet laat zien dat dieren voor veel gezinnen een emotionele rol hebben, misschien zelfs groter dan sommige mensen zonder huisdieren begrijpen.
Of het gezin opnieuw een viervoeter krijgt, blijft afwachten
Eerder dit jaar verwelkomde de familie een nieuwe hond: Billie. Die kwam als vrolijke pup het gezin binnen en zorgde voor energie en beweging in huis.
Toch betekent dat niet dat het verlies van Leo eenvoudiger is. Elke hond heeft zijn eigen persoonlijkheid, ritme en plek in het gezin.
Mensen in de reacties benadrukken dat Billie misschien zelfs een troost kan zijn, al maken velen duidelijk dat een nieuw dier nooit een vervanger is — maar een nieuwe start.
Waarom dit nieuws zoveel mensen raakt
Veel mensen reageren op dit soort berichten omdat ze zichzelf erin herkennen. Een hond is geen accessoire, maar een familielid dat jaren aan je zijde staat.
Hij voelt wanneer er verdriet is, rent mee wanneer er gelachen wordt en deelt het dagelijks leven zonder woorden, maar met aanwezigheid.
Juist daarom raakt het nieuws velen diep: het herinnert mensen aan hun eigen verlies of aan het besef dat dierenliefde altijd eindigt met afscheid, maar dat de jaren ertussen alles waard zijn.
Een hoofdstuk dat met liefde wordt afgesloten
Het bericht van Ellen eindigde met een zin die weinig uitleg nodig heeft: “Dankbaar voor je onvoorwaardelijke liefde.” Het geeft precies weer waarom dieren afscheid zo moeilijk maken: ze vragen niets, maar geven alles.
Het verdriet is groot, maar het laat ook zien hoe waardevol het leven met een dier kan zijn.
Het overlijden van een huisdier laat vaak meer sporen na dan veel mensen toegeven.
Dieren groeien mee met een gezin, vormen rituelen, herinneringen en dagelijkse routines die pas voelbaar worden wanneer ze verdwijnen.
Het ochtendmoment aan de deur, de begroeting wanneer iemand thuiskomt, het vaste plekje in de zetel of aan tafel – ineens ontbreekt het allemaal.
Voor gezinnen zoals dat van Ellen en Gert betekent het verlies van Leo niet alleen het afscheid van een hond, maar ook het einde van een hoofdstuk vol kleine momenten die jarenlang vanzelfsprekend waren.
Wanneer een trouwe viervoeter overlijdt, voelt het alsof de tijd even stil staat, omdat er iemand gemist wordt die nooit woorden nodig had om deel uit te maken van het gezin.





