Zelfscankassa’s zijn een populaire keuze voor velen die hun boodschappen snel en zonder veel interactie willen afhandelen. Vooral voor degenen die, net als ik, in het weekend liever zo min mogelijk mensen tegenkomen, lijken ze een uitkomst.
Maar zoals ik heb ontdekt, zijn er ook situaties waarin de zelfscankassa meer frustratie dan gemak oplevert.
De charme van de zelfscankassa
Het concept van de zelfscankassa is eenvoudig: je neemt je boodschappenkar, scant je producten, en rekent af bij een pinpunt zonder dat er een kassamedewerker aan te pas komt. Ideaal voor mensen zoals ik, die in het weekend liever op zichzelf zijn.
Daarnaast maak ik er altijd een spelletje van om sneller te zijn dan de kassamedewerker naast me. Op Verstappen-snelheid bananen en wijn scannen geeft me een gevoel van overwinning, ook al weet de andere klant daar niets van.
De realiteit van tijdwinst
Volgens Wikipedia is het grote voordeel van zelfscankassa’s dat er geen kassamedewerkers nodig zijn en dat klanten tijd besparen, vooral bij betalingen met een bankpas. Maar in mijn lokale supermarkt in Nederhorst den Berg lijkt dit voordeel vaak ver te zoeken.
Daar lijkt de zelfscankassa meer een sociale activiteit dan een efficiënte manier om boodschappen te doen.
Een dagje uit bij de zelfscankassa
In Nederhorst den Berg zijn de zelfscankassa’s vaak bezet door mensen die er een uitje van maken. Een keer moest een kassa wachten op een nieuwe kassabonrol, een andere kassa werd traag bediend door een onervaren gebruiker, en bij de derde stonden een oudere man en vrouw op hun gemakje Earl Grey thee, twee appels (die uiteraard eerst gewogen moesten worden), en pannenkoekenmix te scannen.
Elke keer dat ze een product scanden, namen ze zorgvuldig afstand om de streepjescode met hun leesbril te bekijken, plaatsten het product voor de scanner, en controleerden vervolgens of het product daadwerkelijk was gescand, ondanks de duidelijke pieptoon. Dit proces duurde eindeloos, terwijl klanten in de gewone rij snel werden geholpen door een bekwame medewerker.
Frustratie versus gemak
Hoewel de zelfscankassa bedoeld is om tijd te besparen, kunnen deze situaties de efficiëntie flink ondermijnen. En dat roept de vraag op: voor wie zijn zelfscankassa’s eigenlijk bedoeld? Voor de snelle, zelfstandige klant die precies weet hoe het werkt? Of voor iedereen, inclusief degenen die er een sociale ervaring van maken?
Ouders en kinderen: een slechte combinatie bij de zelfscankassa
Naast oudere mensen zijn er ook ouders die hun kinderen kaas, gehakt en andere producten laten scannen. Dit vertraagt het proces nog meer en herinnert je eraan waarom je pas vanaf je zestiende in de supermarkt mag werken. Kinderen vinden het vaak leuk om te helpen, maar voor de mensen achter hen in de rij is het minder vermakelijk.
Zelfscankassa’s: niet voor iedereen
Zelfscankassa’s zijn vergelijkbaar met files of reizen met de trein tijdens de spits. Gebruik ze alsjeblieft niet als je ziet dat andere mensen haast hebben. Hoewel ik soms begrijp dat oudere mensen geen zin hebben in een praatje met de kassamedewerker en liever zelf scannen, zijn er momenten dat dit ten koste gaat van de efficiëntie.
En dan zijn er nog de ouders die van de zelfscankassa een attractie maken voor hun kinderen. Dit lijkt grappig, totdat je zelf haast hebt.
De ongemakkelijke controle
Als een medewerker vraagt of hij mijn mandje mag controleren, voel ik me altijd een beetje als een crimineel. In mijn hoofd hoor ik meteen: “Neem afstand van het object, laat uw handen waar ik ze kan zien.”
Hoewel ik nooit gearresteerd ben, voelt het toch ongemakkelijk. Maar ik snap het wel: winkels hebben maatregelen nodig om diefstal te voorkomen.
De zelfscankassa: geen plek voor fraudeurs
Word jij altijd gecontroleerd bij de zelfscankassa? Dat is geen toeval. Supermarkten hebben software die verdachte patronen herkent. Als je veel dure producten hebt of veel te lang rondloopt, is de kans groot dat je wordt gecontroleerd.
Dit systeem houdt zelfs rekening met eerdere fouten, dus als je ooit iets bent vergeten te scannen, blijf je in de gaten gehouden worden. Bij Albert Heijn schijnen ze zelfs een uitgebreide risicoanalyse per klant te hebben. Daar gaat je tijdwinst…
Conclusie
De zelfscankassa is een handige uitvinding, maar alleen als iedereen weet hoe hij deze efficiënt moet gebruiken. Het vereist een bepaald ritme, inzicht en vooral snelheid.
Dus voordat je naar de zelfscankassa gaat, bedenk dan even of je echt de snelste en meest efficiënte klant bent. En als je weet dat je wat trager bent of hulp nodig hebt, kies dan gewoon voor de reguliere kassa. Zo blijft de zelfscankassa een fijne optie voor mensen die écht haast hebben.
