Sonja, een 39-jarige moeder, kijkt met een mengeling van liefde en frustratie naar haar nichtje Lise terwijl ze in de woonkamer speelt. Lise, een levendige en nieuwsgierige zesjarige, is het zonnetje in de familie, maar er is één regel die Sonja’s aandacht steelt: “Mijn nichtje mag nóóit een snoepje.”
Deze uitspraak, die met vastberadenheid wordt gedaan, weerspiegelt niet alleen Sonja’s bezorgdheid om de gezondheid van Lise, maar ook de groeiende spanning tussen haar en haar zus over de opvoeding van het kind.
Sonja heeft altijd een sterke band met Lise gehad. “Ze is zo’n vrolijk en energiek kind,” zegt Sonja terwijl ze op de bank gaat zitten. “Maar ik begrijp echt niet waar mijn zus zo moeilijk om doet. Het lijkt wel alsof ze alleen maar focust op wat Lise niet mag.”
Voor Sonja is het verwarrend; ze kan zich niet herinneren dat ze als kind zo onder druk stond wat betreft voeding. “Ik herinner me dat ik vaak snoep kreeg van mijn ouders, en ik denk niet dat dat me ooit heeft veranderd in een ongezond persoon.”
Wanneer Lise bij haar komt logeren, is het een traditie geworden dat Sonja haar eigen trommel met groenten en fruit meeneemt. “Ze houdt van tomaten, komkommers en zelfs wortels. Het is echt een kleurrijke verzameling,” lacht Sonja.
“Maar waarom moet het altijd zo strikt? Als Lise blijft slapen, krijg ik vaak een bericht van mijn zus waarin ze me eraan herinnert dat ze geen E-nummers mag en dat ik goed moet opletten wat ik haar geef.” Het voelt voor Sonja alsof haar zus niet gelooft dat ze op de juiste manier voor Lise kan zorgen.
“Ik snap dat ze bezorgd is over de gezondheid van Lise, maar soms denk ik dat ze te ver gaat,” zegt Sonja. “Het lijkt wel alsof ze denkt dat snoep het enige is dat haar dochter ongezond maakt. Er zijn zoveel andere dingen die ook bijdragen aan een gezonde levensstijl, zoals beweging en het leren van goede eetgewoonten.” Sonja kan zich niet voorstellen dat een snoepje of een koekje een schadelijke impact heeft op Lise.
De gesprekken tussen Sonja en haar zus zijn vaak gespannen, vooral wanneer het onderwerp voeding ter sprake komt. “Ik weet dat mijn zus het goed bedoelt, maar ik vraag me af waarom ze zo bang is voor voeding. Soms voelt het alsof ze me behandelt als een soort onwetende moeder,” zegt Sonja. “Ze praat altijd over de gevaren van suiker en E-nummers, maar ik probeer gewoon een balans te vinden.”
Sonja ziet het ook terug in de manier waarop Lise naar voedsel kijkt. “Als ik haar iets aanbied dat ze graag zou willen, zegt ze vaak: ‘Mama zegt dat ik dat niet mag.’” Dat raakt Sonja. “Ik wil niet dat Lise opgroeit met het idee dat voedsel iets is om bang voor te zijn. Voeding zou een bron van vreugde moeten zijn, niet van stress.”
Wanneer Lise op een dag bij Sonja is en ze naar de supermarkt gaan, ziet ze de schappen vol kleurrijke snoepjes en koekjes. “Mama zegt dat ik dat niet mag,” zegt Lise met een klein stemmetje, terwijl ze naar de snoepjes wijst.
“Waarom mag ik het niet proberen?” Sonja knielt naast haar en zegt: “Ik begrijp het, schat. Maar weet je, het is ook goed om af en toe iets lekkers te proberen. We kunnen samen iets gezonds maken dat ook leuk is.” Lise kijkt met grote ogen naar Sonja en knikt enthousiast.
Dat is precies wat Sonja zo belangrijk vindt: de vrijheid om te kiezen. “Ik wil Lise laten zien dat gezond eten leuk kan zijn, maar ook dat het oké is om af en toe iets ongezonds te hebben,” legt ze uit. “Ik maak bijvoorbeeld smoothies met fruit, en als we iets zoet willen, maken we zelf een gezonde variant van een taart of een koekje.”
Ze merkt dat Lise het geweldig vindt om in de keuken te helpen. “Ze is een kleine chef-kok,” zegt Sonja lachend. “Ik laat haar vaak helpen met het snijden van groenten of het mengen van ingrediënten. Het is een geweldige manier om haar te leren over voeding en gezond eten.”
De zorg die Sonja heeft over de strikte regels van haar zus groeit steeds meer. “Ik weet dat ze het goed bedoelt, maar ik kan niet begrijpen waarom ze Lise zo’n rigide dieet oplegt,” zegt Sonja.
“Er is zoveel informatie over gezonde voeding, en het lijkt erop dat mijn zus alleen maar focust op wat er niet mag. Wat is er mis met een beetje flexibiliteit?” Sonja gelooft dat kinderen moeten leren genieten van voedsel, in plaats van het als iets te beschouwen waar ze bang voor moeten zijn.
De spanning tussen Sonja en haar zus is soms moeilijk te negeren. “Ik hoop dat ze op een dag inziet dat mijn aanpak ook voordelen heeft,” zegt Sonja. “Ik wil dat Lise gelukkig is en leert genieten van eten, zonder zich schuldig te voelen over wat ze eet.”
Het blijft een lastig evenwicht, maar Sonja is vastberaden om een positieve invloed te hebben op het leven van haar nichtje, zelfs als dat betekent dat ze tegen de stroom in moet zwemmen.
De liefde die Sonja voor Lise voelt is onmiskenbaar. “Ze is een stralend licht in mijn leven,” zegt Sonja. “En ik wil er altijd voor haar zijn, ook als dat betekent dat ik soms moet strijden voor wat ik denk dat het beste voor haar is.”
In deze wereld van gezondheidsnormen en strikte regels probeert Sonja een brug te slaan tussen plezier en gezondheid, zodat Lise kan opgroeien met een gezonde, positieve relatie met voedsel.
