Louise, een 35-jarige alleenstaande moeder van twee kinderen, staat voor een dilemma waar veel huisdiereigenaren mee worstelen: “Kan ik het maken om een weekend weg te gaan als mijn hond thuis is?”
De liefde voor haar hond, een energieke Labrador genaamd Navy, is onmiskenbaar, maar de behoefte aan een paar dagen rust en ontspanning met vrienden dringt zich ook op. Louise weet dat het goed is om af en toe tijd voor zichzelf te nemen, maar de schuldgevoelens knagen aan haar.
“Navy is echt een deel van de familie,” zegt Louise met een zucht. “Ik kan me niet voorstellen om hem zomaar achter te laten. Hij begrijpt het niet als ik weg ben, en dat maakt het zo moeilijk.” De hechte band die ze met Navy heeft opgebouwd, is duidelijk.
Ze beschrijft hoe ze elke ochtend samen gaan joggen en hoe hij haar altijd met enthousiasme verwelkomt als ze thuiskomt. “Als ik niet thuis ben, heeft hij niemand om mee te spelen. Het lijkt wel alsof ik hem in de steek laat,” vervolgt ze.
Haar vrienden hebben plannen om naar Schiermonnikoog te gaan. Het idee van een weekend aan zee met haar vriendinnen klinkt aantrekkelijk, maar de realiteit is dat niemand beschikbaar is om op Navy te passen. “Ze zeggen altijd dat ik mezelf ook wat gun. ‘Je hebt het nodig, Louise,’ zeggen ze. Maar hoe kan ik dat doen als Navy niet bij me is?” vraagt ze zich af.
De gedachte dat ze geen oppas kan vinden, geeft haar extra stress. Louise weet dat een kennel geen optie voor haar is.
“Een kennel is gewoon niet fijn voor Navy. Hij zou zich verloren voelen tussen al die vreemde honden,” legt ze uit. Dus, wat moet ze doen? “Ik kan ook gewoon brokjes en water voor hem neerleggen, maar dat voelt gewoon niet goed. Ik wil niet dat hij zich alleen voelt,” zegt ze met een frons op haar voorhoofd.
De schuldgevoelens over de gedachte om Navy alleen thuis te laten, worden steeds groter. “Wat als hij ziek wordt of iets gebeurt? Dan ben ik er niet om voor hem te zorgen,” voegt ze eraan toe.
Deze angst is een realiteit voor veel huisdiereigenaren; het idee dat er altijd iets kan gebeuren als ze niet in de buurt zijn. Louise is niet alleen bezorgd over Navy’s gezondheid, maar ook over de mogelijke schade die haar afwezigheid aan hun relatie kan toebrengen. “Ik wil niet dat hij denkt dat ik hem in de steek laat,” zegt ze, terwijl ze naar de foto’s van Navy op haar telefoon kijkt.
Toch is er een ander deel van haar dat zich afvraagt of het mogelijk is om deze weekendtrip te maken zonder zich schuldig te voelen. “Wat als ik mijn buurvrouw vraag? Ze houdt van honden en Navy vindt haar leuk,” overweegt ze. Het idee om een vertrouwde persoon in te schakelen, biedt Louise wat verlichting.
De gedachte dat Navy niet alleen zal zijn en dat er iemand is die voor hem kan zorgen, geeft haar de ruimte om te overwegen om toch te gaan. “Als hij in goede handen is, kan ik misschien genieten van het weekend zonder me constant schuldig te voelen,” zegt ze.
Louise beseft dat het belangrijk is om een balans te vinden tussen haar verantwoordelijkheden als huisdiereigenaar en haar behoefte aan persoonlijke tijd. Het is een uitdaging die veel mensen met huisdieren tegenkomen. “Ik wil een goede eigenaar zijn, maar ik ben ook een mens met behoeften,” zegt ze.
Terwijl ze met haar vrienden praat over haar dilemma, beseft ze dat ze niet alleen is. “Veel mensen hebben dit soort twijfels,” zegt ze. “Het is goed om erover te praten en steun te vinden bij elkaar.” Dit geeft haar de kracht om haar gedachten te ordenen en een beslissing te nemen die niet alleen haar maar ook Navy ten goede zal komen.
Uiteindelijk besluit Louise een weekendje weg te gaan. Ze vraagt haar buurvrouw om op Navy te passen en voelt een zware last van haar schouders vallen. “Ik heb geleerd dat het oké is om af en toe voor mezelf te kiezen.
Het maakt me een betere moeder en hondenbezitter,” zegt ze met een glimlach. Dit weekendje weg wordt een moment van hernieuwde energie, en ze komt terug met een frisse blik en nieuwe verhalen om met Navy te delen.
Louise’s verhaal is een herkenbare ervaring voor veel huisdiereigenaren. Het is een balans tussen zorg en zelfzorg, tussen verantwoordelijkheden en het recht om te genieten van het leven. Uiteindelijk blijkt dat het mogelijk is om de liefde voor een huisdier te combineren met persoonlijke vrijheid, zonder de verbinding met elkaar te verliezen.
