Ria (52) werkt al jaren in dezelfde baan als administratief medewerker en verdient ongeveer 2.000 euro per maand. Hoewel ze blij is dat ze werk heeft en een stabiel inkomen, blijft ze vaak denken aan hoe anders haar leven had kunnen zijn als ze meer zou verdienen.
“Als ik meer geld had, dan zou ik echt veel gelukkiger zijn geweest,” zegt ze met een mengeling van spijt en verlangen in haar stem. Voor haar is het duidelijk: geld maakt wel degelijk gelukkig, en ze voelt dat haar huidige situatie haar beperkt in wat ze écht zou willen doen.
“Ik kom nu net rond,” legt Ria uit. “De vaste lasten zoals de huur, rekeningen en boodschappen, slokken een groot deel van mijn inkomen op. Aan het einde van de maand blijft er vaak weinig over voor leuke dingen.”
Ze vertelt hoe ze soms jaloers kijkt naar vrienden en kennissen die regelmatig weekendjes weggaan of zelfs naar het buitenland vliegen voor vakanties. “Die luxe heb ik niet. Ik zou dolgraag vaker naar het buitenland willen, uitstapjes maken en nieuwe plekken ontdekken. Maar met 2.000 euro per maand kan ik dat simpelweg niet veroorloven.”
Voor Ria zijn die beperkingen frustrerend, omdat ze het gevoel heeft dat ze meer uit het leven zou kunnen halen met een hoger inkomen.
“Geld maakt gelukkig, daar ben ik van overtuigd,” zegt ze. “Ik snap dat sommige mensen zeggen dat geluk niet te koop is, maar in mijn geval zou het echt helpen. Stel je voor dat je je nooit zorgen hoeft te maken over of je die leuke vakantie kunt betalen of niet.”
Ze vervolgt: “Het zou me zoveel meer vrijheid geven. Ik zou spontaan kunnen besluiten een weekje weg te gaan of iets voor mezelf te kopen zonder constant te moeten nadenken of ik het wel kan betalen. Op dit moment voelt het alsof ik altijd moet rekenen en afwegen, en dat belemmert me om echt van het leven te genieten.”
Ria heeft altijd hard gewerkt en haar baan zorgt ervoor dat ze rondkomt, maar toch blijft er een leegte. “Ik wil echt meer uit het leven halen.
Maar ja, als het niet kan, dan kan het niet. Soms denk ik dat als ik vroeger betere keuzes had gemaakt, zoals studeren of een beter betaalde carrière kiezen, mijn situatie nu anders zou zijn geweest.”
Toch blijft ze dromen over wat ze zou doen als ze meer te besteden had. “Ik zou meteen een paar mooie reizen boeken.
Er zijn zoveel landen die ik wil zien, zoveel ervaringen die ik wil opdoen. Het lijkt me geweldig om gewoon eens te kunnen zeggen: ‘Weet je wat? Volgende maand ga ik een weekje naar Italië of Spanje.’ Maar dat zit er voorlopig niet in.”
Ria benadrukt ook dat het haar niet alleen om de reizen of luxe gaat, maar om de rust en vrijheid die meer geld met zich meebrengt.
“Mensen zeggen vaak dat geld niet alles is, maar dat zeggen vooral mensen die genoeg hebben. Voor mij zou meer geld betekenen dat ik niet langer elke cent hoef om te draaien. Dat geeft een bepaalde mentale rust waar ik nu naar verlang. Ik weet zeker dat ik me dan gelukkiger zou voelen.”
Ze eindigt met een zucht: “Ik ben blij met wat ik heb, maar soms voelt het alsof er zoveel meer zou kunnen zijn. En ik weet gewoon zeker dat als ik wat meer geld had, ik een stuk gelukkiger in het leven zou staan.”
Ria’s verhaal weerspiegelt een diepere waarheid over de impact van financiële stabiliteit op ons welzijn. Terwijl ze haar situatie met een gevoel van spijt en verlangen beschrijft, lijkt het duidelijk dat haar beperkte inkomen niet alleen haar dagelijkse leven beïnvloedt, maar ook haar dromen en ambities onderdrukt.
De gedachte aan een leven vol avontuur en vrijheid, ver weg van de zorgen over rekeningen, laat zien hoe essentieel financiële middelen zijn voor het realiseren van persoonlijke groei en geluk.
Ria hoopt niet alleen op meer geld, maar op de mogelijkheid om de wereld om haar heen te verkennen en voluit te leven, iets wat voor velen een universele wens is. Haar verlangen naar meer is dan materieel; het is een zoektocht naar vervulling, rust en de kans om eindelijk te genieten van het leven zonder beperkingen.
