Ongeplande zwangerschap
Caroline ontmoette haar man 28 jaar geleden en binnen een jaar was ze onverwachts zwanger van hun eerste kind. Abortus was voor haar geen optie vanwege haar overtuiging dat ze de consequenties van haar acties moest dragen. Daarnaast was haar moeder dolblij met de zwangerschap, wat haar beslissing versterkte.
De druk van de maatschappij
Caroline voelde een enorme druk vanuit haar omgeving om kinderen te krijgen. Ze had geen rolmodellen zonder kinderen en kreeg vaak te horen dat het egoïstisch was om geen kinderen te willen. Deze druk leidde ertoe dat ze haar eigen dromen en verlangens opzij zette. Haar passie voor motorrijden, een hobby die haar veel vreugde bracht, liet ze varen om te voldoen aan wat ze dacht dat van haar werd verwacht als moeder.
De zwaarte van het moederschap
Caroline beschrijft het moederschap als een levenslange verplichting. “Er is altijd iemand afhankelijk van je, tot ze volwassen zijn,” zegt ze. Ze vindt het moeilijk te accepteren dat ze niet alleen zichzelf is, maar ook “de moeder van”. Dit gevoel van constante verantwoordelijkheid ervaart ze als een molensteen om haar nek.
Invloed van verlies
De vroege dood van haar broer en vader heeft Caroline’s kijk op het leven diepgaand beïnvloed. “Het verlies van de twee mannen in mijn leven die me veilig deden voelen, heeft me al jong geleerd om onafhankelijk te zijn,” zegt ze. Deze ervaringen hebben haar behoefte aan zelfbescherming versterkt, wat haar relatie met haar eigen kinderen heeft beïnvloed. Caroline worstelt met angst voor verlies, zelfs zonder concrete reden, zoals bij haar zoon.
Reflectie en spijt
Ondanks haar spijt ziet Caroline ook de mooie momenten die haar kinderen haar hebben gebracht. Ze geniet van hun eigenzinnigheid en de discussies die ze met hen voert. Toch blijft de spijt knagen: “Als ik geen moeder was geworden, had ik waarschijnlijk veel meer vrijheid gehad.”
Bron: Linda