Hajar is een 52-jarige vrouw die haar weg probeert te vinden in Nederland, maar haar zoektocht naar een baan blijkt een uitdagende strijd te zijn. Na jaren van strijd in haar thuisland, waar ze vanwege onveilige omstandigheden moest vluchten, hoopte ze in Nederland een nieuw leven op te bouwen.
Ze kwam hier vol goede moed aan, klaar om de wereld te veroveren en haar steentje bij te dragen aan de samenleving. Maar de realiteit bleek anders.
Hajar’s zoektocht naar werk heeft haar veel teleurstellingen bezorgd. Ondanks haar ervaring en de vaardigheden die ze heeft opgedaan in haar vorige werk, lijkt het steeds moeilijker te worden om een werkgever te vinden die haar een kans wil geven.
“Ik voel me vaak afgewezen en dat doet pijn,” zegt Hajar, haar ogen vol verdriet. “Ik heb zoveel geprobeerd en elke keer krijg ik weer te horen dat ze niet verder gaan met mijn sollicitatie.”
Haar achtergrond speelt een rol in de uitdagingen die ze ondervindt. Hajar draagt een hoofddoek, wat haar identiteit als moslima benadrukt. Hoewel ze trots is op haar geloof, heeft ze ervaren dat dit ook vooroordelen met zich meebrengt.
“Soms heb ik het gevoel dat mensen me niet serieus nemen of me niet willen hebben omdat ik anders ben,” legt ze uit. Dit gevoel van uitsluiting maakt haar onzeker en gefrustreerd.
Hajar is niet iemand die snel op geeft, maar de constante afwijzingen beginnen hun tol te eisen. “Ik heb een goed cv en ik ben gemotiveerd om te werken,” vertelt ze.
“Maar elke keer als ik een sollicitatie verstuur, voel ik me weer een beetje minderwaardig.” Dit gevoel van waardeloosheid is een zware last om mee te dragen, vooral als ze terugdenkt aan de hoop en dromen die ze had toen ze naar Nederland kwam.
De moeilijkheden om een baan te vinden, gaan niet alleen over haar persoonlijke gevoelens, maar ook over de praktische kant van haar leven.
Hajar heeft financiële verantwoordelijkheden en voelt de druk om bij te dragen aan de kosten van haar huishouden. “Ik wil gewoon werken, zodat ik mijn eigen geld kan verdienen en een onafhankelijk leven kan leiden,” zegt ze. “Maar het lijkt alsof ik een muur tegenkom waar ik niet overheen kan.”
Hajar’s situatie roept vragen op over de obstakels die veel vluchtelingen in Nederland tegenkomen. De integratie in de samenleving is vaak moeilijk, en het vinden van werk is een van de grootste uitdagingen. “Ik heb zoveel gehoord over hoe geweldig Nederland is, maar de realiteit is dat het niet altijd zo eenvoudig is,” deelt ze. “Het is moeilijk om te begrijpen waarom, met al mijn ervaring, ik niet de kans krijg die ik verdien.”
Hajar heeft haar hoop echter nog niet opgegeven. Ze blijft actief op zoek naar mogelijkheden en overweegt zelfs om vrijwilligerswerk te doen, zodat ze ervaring kan opdoen en haar netwerk kan uitbreiden. “Ik geloof dat als ik mijn best blijf doen, er op een dag iemand zal zijn die me de kans geeft die ik nodig heb,” zegt ze vastberaden. Haar doorzettingsvermogen en optimisme zijn inspirerend, zelfs in het licht van zoveel tegenslagen.
De steun van vrienden en de lokale gemeenschap is van onschatbare waarde voor Hajar. “Soms heb ik het gevoel dat ik er alleen voor sta, maar de mensen om me heen helpen me om vol te houden,” zegt ze. “Hun aanmoedigingen geven me de kracht om door te gaan.” Dit gevoel van verbondenheid is essentieel in haar zoektocht naar werk en een nieuw leven in Nederland.
Hajar’s verhaal is niet alleen dat van een vrouw die worstelt om een baan te vinden; het is ook een reflectie van de bredere uitdagingen waarmee veel vluchtelingen en migranten in Nederland te maken hebben. Het toont aan hoe belangrijk het is om vooroordelen te overwinnen en kansen te creëren voor iedereen, ongeacht hun achtergrond.
Hajar blijft hopen op een betere toekomst, waarin haar vaardigheden en ervaringen worden erkend en gewaardeerd. Haar doorzettingsvermogen en geloof in zichzelf zijn een voorbeeld voor velen die soortgelijke obstakels tegenkomen.