Mijn naam is Hilda, ik ben 82 jaar oud en woon al meer dan 50 jaar in hetzelfde huis. Het is een plek vol herinneringen, foto’s en momenten die mij dierbaar zijn. Toch merk ik dat mijn kleinkinderen steeds minder vaak op bezoek komen.
De reden? Ze zeggen dat mijn huis en ik naar oude mensen ruiken. Dit bracht me aan het denken en ik besloot uit te zoeken waarom dat zo is. Wanneer je mijn huis binnenstapt, word je begroet door een specifieke geur. Het is een geur die ik zelf niet meer opmerk, maar mijn kleinkinderen duidelijk wel.
“Oma, je huis ruikt altijd een beetje muffig,” zei mijn kleinzoon Lars laatst. Ik moest lachen, maar het zette me ook aan het denken. Waarom ruikt mijn huis eigenlijk zoals het ruikt?
Na wat onderzoek ontdekte ik dat er een chemische stof in het menselijk lichaam zit genaamd 2-nonenal. Dit stofje wordt door iedereen geproduceerd en zit in ons zweet. Bij jongere mensen wordt 2-nonenal snel afgebroken en nauwelijks uitgescheiden in het zweet. Maar bij mensen zoals ik, gebeurt dit proces minder efficiënt. Hierdoor blijft 2-nonenal op de huid achter en is het moeilijk af te wassen. Dit is de oorzaak van de geur die mijn kleinkinderen associëren met ‘oude mensen’.
Het feit dat mijn kleinkinderen de geur zo sterk opmerken, terwijl ik het zelf niet ruik, fascineert me. Mijn kleindochter Lisa vertelde me: “Elke keer als ik bij je binnenkom, ruik ik meteen die oma-geur. Het is iets wat me altijd aan je doet denken.” Hoewel Lisa het liefdevol zegt, begrijp ik dat het hen ongemakkelijk kan maken.
Net zoals je je eigen parfum na een tijdje niet meer ruikt, geldt dit ook voor je natuurlijke lichaamsgeur. Mijn vrienden en ik merken elkaars geur niet op, omdat we eraan gewend zijn. Maar mijn kleinkinderen, met hun jongere neuzen, ruiken het wel direct.
Elke leeftijd heeft zijn eigen geur. Baby’s ruiken bijvoorbeeld heerlijk zoet, en pubers hebben hun eigen typische ‘puberlucht’. Ouderen, zoals ik, hebben een unieke geur door de veranderende samenstelling van ons zweet. Dit is een natuurlijk proces dat plaatsvindt in het lichaam naarmate we ouder worden. Mijn zoon Mark legde het uit: “Het lichaam van oudere mensen breekt 2-nonenal minder efficiënt af, waardoor het op de huid blijft.”
Soms vertellen mijn kinderen me dat ik een beetje ruik zoals hun opa vroeger. Zelf ruik ik dat natuurlijk niet, maar ik begrijp nu waar het vandaan komt. “Toen ik jonger was, rook ik die typische geur sterker bij oudere mensen,” vertelde mijn dochter Anne. “Nu ik zelf ouder word, lijkt het alsof ik het minder opmerk.”
Dit heeft me doen beseffen dat onze perceptie van geuren verandert naarmate we ouder worden. Wat je vroeger als ‘oude mensen geur’ herkende, kan nu minder opvallend zijn omdat je eigen geur dichter bij die van hen ligt.
Hoewel ik de geur zelf niet merk, wil ik toch dat mijn kleinkinderen zich prettig voelen in mijn huis. Ik zorg er nu voor dat ik vaak ventileer, gebruik geurige schoonmaakmiddelen en probeer mijn huis fris en aangenaam te houden. Maar ik weet ook dat de natuurlijke geur die bij mijn leeftijd hoort, nooit helemaal weg zal gaan.
Ondanks de geur, blijft mijn huis een plek vol liefde en herinneringen. Ik hoop dat mijn kleinkinderen dit op een dag ook zullen begrijpen en waarderen. “Ik vind het heerlijk als mijn kleinkinderen zeggen dat mijn huis vertrouwd ruikt,” zeg ik vaak. Het betekent dat ze zich hier op hun gemak voelen, ook al ruikt het anders dan ze gewend zijn.
Dus de volgende keer dat je bij een oudere op bezoek gaat en die bekende geur ruikt, weet je dat het simpelweg een natuurlijk proces is. Het is een herinnering aan de veranderingen die ons lichaam doormaakt naarmate we ouder worden, en het draagt bij aan de unieke charme van hun huis.
