Ik ben Jan, 52 jaar oud, en al jaren gelukkig getrouwd. Maar er is één onderwerp waar mijn vrouw en ik het nooit over eens lijken te worden: de boodschappen. Mijn vrouw koopt altijd A-merken, terwijl ik ervan overtuigd ben dat we flink wat geld kunnen besparen als we gewoon overstappen op huismerken. Het is een terugkerende discussie in ons huishouden, eentje die ik maar moeilijk kan loslaten.
Het begon allemaal toen ik een tijdje geleden eens goed naar onze uitgaven keek. We leven comfortabel, maar dat betekent niet dat we niet op ons geld hoeven te letten. Vooral met de stijgende kosten van levensonderhoud denk ik dat het slim is om te kijken waar we op kunnen besparen. En als ik door de supermarkt loop, zie ik overal alternatieven voor de dure A-merken die mijn vrouw in het winkelwagentje gooit.
Natuurlijk begrijp ik dat ze gewend is aan bepaalde merken. Iedereen heeft zo zijn voorkeuren, en sommige producten van A-merken kunnen inderdaad beter smaken of van hogere kwaliteit zijn. Maar is het echt altijd nodig? Neem bijvoorbeeld pasta, rijst of schoonmaakmiddelen. Die zijn vaak net zo goed van een huismerk, en dat voor een fractie van de prijs.
Ik heb wel eens huismerken mee naar huis genomen om te testen, maar mijn vrouw blijft ze afwijzen. Ze zegt dat de kwaliteit gewoon niet hetzelfde is en dat je uiteindelijk krijgt waarvoor je betaalt.
Maar ik zie dat anders. Voor veel producten betaal je bij A-merken vooral voor de naam en de verpakking, niet voor de inhoud. De marketing rondom A-merken is zo sterk dat het ons doet geloven dat ze beter zijn, terwijl dat vaak niet het geval is.
Ik heb meerdere keren onderzoeken gelezen waaruit blijkt dat huismerken in veel gevallen net zo goed, zo niet beter, scoren dan de bekende merken. Het verschil zit hem dan vooral in de prijs.
Toch blijft het lastig om mijn vrouw hiervan te overtuigen. Ze geeft vaak aan dat ze bepaalde producten gewoon lekkerder vindt van het A-merk en dat we daar niet op moeten beknibbelen.
Maar aan de andere kant denk ik: als we elke week wat slimmer inkopen, kunnen we aan het einde van de maand misschien wel een behoorlijk bedrag besparen. En dat geld kunnen we dan weer besteden aan andere leuke dingen, zoals een avondje uit of een weekendje weg.
Het is ook niet zo dat ik wil bezuinigen op alles. Sommige producten mogen van mij best van een A-merk zijn, zeker als ze duidelijk beter zijn. Maar er zijn genoeg dingen waarvan ik zeker weet dat we prima voor een huismerk kunnen kiezen, zonder dat we echt iets inleveren op kwaliteit.
Denk bijvoorbeeld aan melk, brood, of eenvoudige huishoudelijke artikelen. Hier zie ik geen reden om per se voor de dure optie te gaan.
Ik heb het gevoel dat mijn vrouw nog steeds vastzit in het idee dat A-merken beter zijn, omdat dat altijd zo is geweest. Maar de tijden veranderen, en met de inflatie die blijft stijgen, wordt het steeds belangrijker om verstandig met geld om te gaan. Ik wil haar niet dwingen om alles te veranderen, maar ik hoop dat ze op zijn minst openstaat voor het idee om het eens te proberen.
Het komt er uiteindelijk op neer dat ik gewoon graag wat bewuster met ons geld om wil gaan. Het leven is al duur genoeg, en als we door simpelweg een paar huismerken te kopen wat kunnen besparen, waarom zouden we dat dan niet doen?
Ik weet dat mijn vrouw altijd het beste voor ons gezin wil, en ik respecteer haar mening. Maar ik denk ook dat we samen naar manieren kunnen zoeken om zonder al te veel moeite wat geld opzij te zetten voor de toekomst.
Misschien is het een kwestie van geven en nemen. Ik ben bereid om voor sommige producten de A-merken te blijven kopen als zij ook bereid is om een paar huismerken te proberen. Wie weet blijkt het verschil minder groot te zijn dan ze denkt, en kunnen we op die manier een middenweg vinden.
Uiteindelijk gaat het erom dat we samen beslissingen nemen die goed zijn voor ons gezin. En als dat betekent dat we af en toe moeten experimenteren met wat goedkopere alternatieven, dan ben ik daar helemaal voor. Misschien wordt ze nog wel verrast door hoe goed sommige huismerken eigenlijk zijn.
Voor nu blijf ik hopen dat we een manier vinden om onze uitgaven wat beter in de hand te houden, zonder dat het ten koste gaat van ons comfort of onze smaak.