Kees, een 84-jarige man, voelt zich eenzaam omdat zijn kinderen niet meer langs willen komen met de kleinkinderen. Ze vinden het te saai voor de kinderen. In zijn huis staan oude spullen en alles gaat heel traag, wat de kleinkinderen niet leuk vinden.
Kees houdt zielsveel van zijn familie en mist het geluid van lachende kinderen in zijn huis. Zijn huis is gevuld met herinneringen en voor hem is het een veilige haven. Maar voor zijn kleinkinderen is het een plek die hen niet meer aantrekt. Ze willen actie, snelheid en moderne gadgets, dingen die Kees niet kan bieden.
Zijn kinderen zeggen dat de kleinkinderen zich vervelen. Ze willen liever naar plaatsen waar ze kunnen spelen en rennen. Het maakt Kees verdrietig om dit te horen. Hij begrijpt het, maar het doet toch pijn. Hij mist de tijd dat zijn huis vol leven was en de kinderen zich vermaakten met eenvoudige dingen.
Kees probeert te bedenken wat hij kan doen om het huis aantrekkelijker te maken voor de kleinkinderen. Maar met zijn beperkte middelen en ouderwetse spullen is dat moeilijk. Hij zou graag willen investeren in nieuwe spelletjes of een kleine speeltuin, maar zijn pensioen laat dat niet toe.
De eenzaamheid voelt zwaarder omdat hij weet dat zijn kleinkinderen dichtbij wonen, maar zelden langskomen. Hij voelt zich buitengesloten van hun leven en mist het om deel uit te maken van hun groei en avonturen. Het idee dat zijn huis te saai is, maakt hem verdrietig en onzeker.
Toch blijft Kees hopen dat zijn kinderen en kleinkinderen een manier vinden om samen te komen. Hij zou graag zien dat ze begrijpen dat het niet om de spullen gaat, maar om de tijd samen. Hij hoopt dat ze op een dag terugkeren en de waarde zien in de rustige, eenvoudige momenten.
Ondertussen probeert Kees zijn dagen door te brengen met herinneringen en kleine taken. Hij onderhoudt zijn tuin, leest boeken en maakt af en toe een wandeling. Maar niets kan de leegte vullen die hij voelt zonder zijn familie om zich heen.
Voor Kees zijn de herinneringen aan de tijden dat zijn huis vol was met gelach en drukte, de mooiste momenten van zijn leven. Hij hoopt dat zijn kinderen en kleinkinderen op een dag weer de weg naar zijn huis vinden, en de simpele vreugde ontdekken van samenzijn, ongeacht de snelheid of de moderne snufjes.
Eenzaamheid bij ouderen is een groeiend probleem. Kees is een van de velen die zich geïsoleerd voelen omdat hun leven niet meer past bij de snelle, moderne wereld van hun familie. Het is belangrijk om deze verbindingen te herstellen en de waarde van tijd samen te herontdekken.