Marco weet het zeker: kinderen? Daar begint hij niet aan. Niet omdat hij ze haat, of omdat hij er nooit over nagedacht heeft, maar omdat hij simpelweg vindt dat de wereld er al genoeg heeft. “Iedereen doet maar alsof het krijgen van kinderen de normaalste zaak van de wereld is, alsof het de standaard is. Maar waarom eigenlijk? Waarom zouden we nog meer mensen op deze planeet zetten?”
Hij zit op een terras, genietend van zijn cappuccino, terwijl hij rustig verder praat. “Kijk eens om je heen. Overal mensen. We kunnen niet eens fatsoenlijk door een stad lopen zonder dat we elkaar in de weg zitten. Files, wachtrijen, overvolle parken in de zomer. En dan zeggen mensen doodleuk: ‘Laten we er nog meer van maken.’” Hij lacht hoofdschuddend.
Niet iedereen begrijpt zijn keuze
Marco kreeg al vroeg vragen over zijn toekomst. “Ik was begin twintig en toen begonnen de eerste opmerkingen al: ‘Wacht maar tot je dertig bent, dan wil je ze ineens wél.’
Ik ben inmiddels veertig en ik wil het nog steeds niet. Maar mensen blijven volhouden dat ik er ooit spijt van ga krijgen. Dat is een soort standaardreactie. Alsof ik nu nog in een fase zit, alsof ik iets niet begrijp.”
Het idee dat je leven zonder kinderen minder compleet zou zijn, vindt hij belachelijk.
“Waarom denken mensen dat een gezin het enige is wat je gelukkig maakt? Ik ben vrij, ik reis wanneer ik wil, ik hoef me geen zorgen te maken over schoolkeuzes of slapeloze nachten door een huilbaby. Mijn leven is precies zoals ik het wil. Wat is daar incompleet aan?”
Toch krijgt hij nog steeds veel onbegrip. “Ik merk dat vooral vrouwen moeilijk met mijn keuze kunnen omgaan. Alsof ik iets ontneem, alsof ik mijn leven verspil. Maar hoezo? Omdat ik niet kies voor een route die zij logisch vinden?
Omdat ik niet doe wat de maatschappij van me verwacht? Er zijn al genoeg mensen op deze wereld die wél kinderen nemen. Ik hoef daar niet aan bij te dragen.”
Geen kinderwens, geen probleem
Marco heeft nooit het gevoel gehad dat hij iets miste. “Sommige mensen zeggen dat ze vanaf jongs af aan al wisten dat ze vader of moeder wilden worden. Dat heb ik dus nooit gehad. Vroeger, als kind, stelde ik me mijn toekomst voor en daar zaten geen kinderen in. Het idee sprak me gewoon niet aan.”
Toch is hij niet iemand die per se tegen kinderen is. “Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen kinderen. Ik ben een leuke oom en ik ben altijd aardig tegen ze. Maar ik voel geen enkele behoefte om er zelf een op te voeden.
Mensen denken vaak dat ik een hartenloze egoïst ben omdat ik geen kinderwens heb, maar waarom zou ik kinderen nemen als ik er zelf geen behoefte aan heb? Dat is pas egoïstisch.”
Hij schudt zijn hoofd als hij denkt aan de mensen die hem proberen te overtuigen. “Ze zeggen dat ik later iemand nodig heb om voor me te zorgen. Echt? Is dat de enige reden dat mensen kinderen nemen?
Omdat ze bang zijn voor eenzaam oud worden? Dat is pas een egoïstische reden om een kind op de wereld te zetten.”
De wereld heeft geen extra mensen nodig
Een van de grootste redenen waarom Marco bewust kinderloos blijft, is omdat hij de wereld ziet veranderen. “We zitten met een klimaatcrisis, met overbevolking, met huizenprijzen die de pan uit rijzen. Maar nee, laten we vooral nog meer kinderen op de wereld zetten.”
Hij kijkt even op zijn telefoon en laat een nieuwsartikel zien. “Kijk, dit is exact wat ik bedoel. De aarde raakt uitgeput, de voedselprijzen stijgen, er is een tekort aan drinkwater in sommige landen.
Maar toch blijven mensen denken dat het een goed idee is om kinderen te krijgen. Waarom? Omdat dat nu eenmaal zo hoort?”
Volgens Marco zou het beter zijn als meer mensen bewuster nadenken over het krijgen van kinderen. “Iedereen doet het maar zonder erbij stil te staan. Het is de norm, dus niemand stelt er vragen over. Maar als je écht logisch nadenkt, is het gewoon niet nodig. Er zijn er al meer dan genoeg.”
Het leven zonder kinderen
Hij glimlacht als hij praat over hoe zijn dagen eruitzien. “Ik sta op wanneer ik wil. Ik ga op vakantie zonder dat ik hoef te denken aan kinderopvang of schoolvakanties.
Mijn weekenden zijn vrij. Mijn avonden zijn rustig. En ik weet zeker dat ik dit over twintig jaar nog steeds heerlijk vind.”
Wat anderen ervan vinden, doet hem weinig. “Ik heb me erbij neergelegd dat sommige mensen het nooit zullen begrijpen. Dat is prima.
Maar ik heb ook geen behoefte om mezelf te verdedigen. Ik hoef geen kinderen om gelukkig te zijn. Dat zou voor niemand een schokkend idee moeten zijn.”
Zijn boodschap aan anderen
Marco hoopt dat meer mensen durven toe te geven dat ze eigenlijk geen kinderen willen. “Er zijn zo veel mensen die diep van binnen weten dat ze geen ouder willen worden, maar het tóch doen omdat ze zich gedwongen voelen door hun omgeving. Dat is zonde.
We hebben geen kinderen nodig om gelukkig te zijn. En de wereld heeft ook geen extra mensen nodig. Het wordt tijd dat we dat eens gaan inzien.”
