Marlon van Dalen, een vrouw die haar hoop op een nieuwe liefde had opgegeven, werd het slachtoffer van een geraffineerde vorm van internetoplichting.
Haar verhaal is helaas geen uitzondering; datingfraude neemt wereldwijd toe. Dit artikel bespreekt haar ervaring en biedt inzicht in hoe deze oplichtingspraktijken werken, en wat de gevolgen zijn.
Marlon ontmoette de Amerikaanse zakenman Paul Anderson via een datingsite. Paul, een knappe en charmante man, stal al snel haar hart.
Ze communiceerden intensief via apps, e-mails en telefoontjes. Paul stuurde haar attenties zoals bloemen, wijn en bonbons op Valentijnsdag en zelfs een ring na een paar maanden. Deze geschenken versterkten Marlons vertrouwen in Paul, waardoor ze geen kwaad vermoedde.
Vlak voor hun geplande eerste ontmoeting moest Paul zogenaamd plotseling naar een booreiland. Tijdens dit verblijf vroeg hij Marlon om geld voor zijn dochter, die haar spullen kwijt zou zijn geraakt tijdens een pretparkbezoek.
In eerste instantie dacht Marlon dat Paul het zelf zou oplossen. Echter, Paul vroeg haar later toch om 3000 dollar over te maken naar de nanny van zijn dochter. Marlon voldeed aan zijn verzoek, nog steeds zonder argwaan.
Nadat Paul herhaaldelijk om geld vroeg, begon Marlon langzaam te vermoeden dat er iets mis was. Uiteindelijk had ze in totaal 30 duizend euro overgemaakt zonder ooit een cent terug te zien.
Na maanden ontdekte ze dat Paul Anderson niet bestond; zijn foto’s waren gestolen en bewerkt van een Facebook-account. De realisatie dat ze slachtoffer was geworden van een Nigeriaanse bende was een zware klap.
Marlon beschrijft hoe moeilijk het was om te accepteren dat haar verliefdheid gebaseerd was op een leugen. “Je wilt het ook niet geloven”, zegt ze.
De schaamte en vernedering waren groot toen ze besefte dat ze zowel haar geld als haar zogenaamde liefde kwijt was. “Je wordt ingepakt en uitgekleed”, reflecteert ze.
Uit cijfers van de Fraudehelpdesk blijkt dat het aantal slachtoffers van datingfraude sterk toeneemt. In een jaar tijd is het schadebedrag verdubbeld naar 3,3 miljoen euro.
Vorig jaar waren er 400 meldingen van datingfraude en 180 gedupeerden. André Vermeulen van de Fraudehelpdesk vermoedt dat het werkelijke aantal slachtoffers veel hoger ligt. Hij schat dat het aantal slachtoffers wel tien keer groter kan zijn dan gerapporteerd.
De meeste slachtoffers van datingfraude zijn alleenstaande vrouwen van 55 jaar of ouder, hoewel ook mannen slachtoffer worden. De impact van de fraude is groot; slachtoffers verliezen vaak hun vertrouwen in andere mensen.
“Mensen die het overkomt en wakker worden uit de droom zijn het vertrouwen in de medemens volledig kwijt”, aldus Vermeulen. Marlon beschrijft haar ervaring als een val in een zwart gat, waarbij ze zowel haar geld als haar vertrouwen verloor.
Sophie van der Zee, psycholoog aan de Erasmus Universiteit, onderzoekt internetoplichting en noemt datingfraude de naarste vorm van oplichting. Daders geven hun slachtoffers het gevoel dat ze elkaar echt kennen, vaak beter dan hun eigen familie.
“Maar op het moment dat je wilt afspreken gaat er iets mis en komt het financiële aspect om de hoek kijken”, legt ze uit. Van der Zee benadrukt dat slachtoffers vaak onterecht als ‘dom’ worden gezien. Ze legt uit dat oplichting stukje bij beetje gebeurt, waardoor slachtoffers er geleidelijk in worden gezogen.
Het verhaal van Marlon van Dalen is een schrijnend voorbeeld van hoe mensen ten prooi kunnen vallen aan datingfraude. Deze vorm van internetoplichting is niet alleen financieel schadelijk, maar veroorzaakt ook diep emotioneel leed.
Het is essentieel om bewustzijn te creëren over deze praktijken en mensen te informeren over hoe ze zichzelf kunnen beschermen tegen dergelijke fraude. Alleen door alert te blijven en voorzichtig te zijn, kunnen toekomstige slachtoffers voorkomen worden.