Tijdens haar optreden in het programma WNL Op Zondag zorgde BBB-minister Mona Keijzer opnieuw voor opschudding met haar uitgesproken standpunten over de invloed van de islam in Nederland.
Volgens Keijzer is de islamitische cultuur steeds zichtbaarder aanwezig in het straatbeeld en gaat dat ten koste van de vrijheid van anderen.
De minister, die zich nadrukkelijk positioneert als voorvechter van traditionele Nederlandse waarden, zegt dat het tijd is om grenzen te stellen voordat het te laat is.
Keijzer: “De vrijheid in Nederland kalft af”
Mona Keijzer liet er geen twijfel over bestaan: volgens haar wordt Nederland steeds minder vrij. Ze wees op concrete voorbeelden uit het dagelijks leven, zoals de afnemende zichtbaarheid van homoseksuele stellen in de grote steden en het verdwijnen van humor over religie.
“Als je kijkt naar de mate waarin homo’s in Amsterdam nog hand in hand over straat durven lopen, dan is dat er niet meer,” stelde ze.
Ook kunstenaars en cabaretiers voelen volgens Keijzer de druk. “Er zijn cabaretiers die geen grappen meer durven maken over de islam omdat ze bang zijn dat hun leven niet meer veilig is,” zei ze.
Daarmee schetst de BBB-minister een samenleving waarin angst en zelfcensuur volgens haar steeds meer de overhand nemen.
“We moeten ingrijpen voordat het te laat is”
Keijzer benadrukte dat ze niet wil wachten op incidenten, maar juist wil handelen voordat problemen groter worden. “Regeren is vooruitzien,” zei ze.
Om die reden pleit ze voor aanpassingen in de Wet openbare manifestaties, zodat de overheid sneller kan optreden tegen situaties die volgens haar de openbare orde of neutraliteit aantasten.
Daarmee doelde Keijzer onder meer op het gebruik van geluidsversterking bij gebedsoproepen en het tijdelijk bezetten van straten voor collectieve gebeden.
Volgens haar zijn zulke verschijnselen niet slechts religieuze uitingen, maar symbolen van een veranderend straatbeeld dat steeds verder afstaat van de Nederlandse cultuur.
“We moeten nu iets doen, niet pas als het misgaat,” zei ze resoluut. De minister ziet de aanpak van deze kwesties als een noodzakelijke stap om het openbare leven neutraal te houden en spanningen te voorkomen.
Zichtbare verandering in het straatbeeld
In haar toelichting ging Keijzer ook in op wat ze ziet als een groeiende culturele verschuiving in Nederland.
Ze verwees naar de toename van gezichtsbedekking en langere sluiers in het straatbeeld. “Als ik zie hoe de sluiers steeds langer worden, dan maak ik mij daar zorgen over,” verklaarde ze.
Daarnaast haalde ze het thema van meisjesbesnijdenis aan, een onderwerp dat volgens haar nog altijd te weinig aandacht krijgt.
“We moeten ons zorgen maken over veertig tot vijftig meisjes in Nederland die elk jaar weer het risico lopen om besneden te worden als ze naar het land van herkomst gaan. Dat is een realiteit die we niet mogen negeren.”
Volgens Keijzer staat deze ontwikkeling symbool voor een bredere trend waarin cultuurverschillen niet meer naast elkaar bestaan, maar botsen.
Ze ziet het als een taak van de overheid om de grenzen van vrijheid duidelijk te bewaken, zodat de fundamentele rechten van anderen niet worden aangetast.
“Ik ben opgegroeid in een vrij land”
In het interview verwees Keijzer naar haar eigen jeugd en opvoeding om haar zorgen kracht bij te zetten. Ze stelde dat Nederland in korte tijd sterk is veranderd. “Ik ben opgegroeid in een land waar gezichtsbedekking niet normaal was,” zei ze.
Volgens haar is het belangrijk dat Nederlanders zich blijven realiseren wat vrijheid werkelijk betekent. “Je hebt de vrijheid om een hoofddoek op te zetten – BBB staat ook voor die vrijheid – maar verlang niet van mij dat ik dat zie als een uiting van vrijheid,” aldus Keijzer.
Met die uitspraak benadrukt ze dat tolerantie niet hetzelfde is als acceptatie van alles.
Volgens haar is het juist belangrijk om als samenleving grenzen te trekken, zeker wanneer culturele of religieuze gebruiken haaks staan op de waarden van gelijkheid en emancipatie.
Verwijzing naar feministe Joke Smit
Om haar punt kracht bij te zetten, verwees Keijzer naar feministe Joke Smit, die in de jaren zeventig waarschuwde voor vormen van culturele onderdrukking die als vrijheid worden gepresenteerd.
Volgens Keijzer geldt die waarschuwing vandaag de dag nog steeds.
Ze benadrukte dat Nederland trots mag zijn op de verworvenheden van vrouwenemancipatie en dat die niet ter discussie mogen staan onder het mom van culturele diversiteit.
“We hebben er generaties over gedaan om vrouwen gelijke rechten te geven. Die verworvenheden mogen we niet inleveren omdat we bang zijn om iets een naam te geven,” zei ze.
Discussie over grenzen aan vrijheid
De uitspraken van Keijzer roepen opnieuw de vraag op waar de grens ligt tussen vrijheid van religie en bescherming van de samenleving.
Critici verwijten haar dat ze een complete religie over één kam scheert, terwijl voorstanders juist vinden dat ze uitspreekt wat velen denken maar niet durven zeggen.
Volgens haar eigen partij, de BBB, past Keijzers boodschap in een bredere discussie over de balans tussen vrijheid en veiligheid.
De partij stelt dat Nederland te lang heeft weggekeken bij signalen van culturele botsingen en dat het tijd is om “de Nederlandse waarden weer leidend te maken.”
Politieke reacties op de uitspraken
De reacties vanuit de politiek liepen uiteen. Vanuit progressieve hoek klonk kritiek: partijen als D66 en GroenLinks-PvdA vinden dat Keijzer de vrijheid van godsdienst ondermijnt en onnodig polarisatie aanwakkert. Volgens hen moet Nederland juist vasthouden aan tolerantie en dialoog.
Aan de andere kant kreeg ze bijval van rechtse partijen. PVV-leider Geert Wilders noemde haar uitspraken “moedig en broodnodig”, en ook JA21 en BVNL prezen haar openheid. “Eindelijk een minister die durft te zeggen wat de meeste mensen denken,” schreef een van hen op sociale media.
Een thema dat de verkiezingen kan bepalen
Met haar uitspraken kiest Keijzer duidelijk een scherp profiel in aanloop naar de verkiezingen. Waar BBB zich eerder vooral profileerde op landbouw en koopkracht, probeert Keijzer het thema identiteit nadrukkelijker op de agenda te zetten.
Volgens politieke analisten is dat een strategische keuze. Veel kiezers maken zich zorgen over culturele veranderingen in Nederland en de invloed van religie op het dagelijks leven. Door dat onderwerp openlijk te bespreken, probeert Keijzer die groep aan zich te binden.
Of dat haar en de BBB uiteindelijk meer steun oplevert, is nog de vraag. Wel staat vast dat haar optreden het debat over identiteit, religie en vrijheid opnieuw heeft aangewakkerd.
Vrijheid, identiteit en toekomst
Keijzer benadrukte dat haar uitspraken niet bedoeld zijn om mensen persoonlijk aan te vallen, maar om een maatschappelijke ontwikkeling aan te kaarten. Volgens haar is het de taak van politici om eerlijk te benoemen wat er speelt, ook als dat ongemakkelijk is.
“Vrijheid betekent niet dat alles kan,” zei ze. “Vrijheid betekent ook dat we grenzen stellen om die vrijheid te behouden.”
Met die boodschap lijkt Mona Keijzer zich te willen positioneren als de politicus die het debat over culturele identiteit niet uit de weg gaat.
Haar oproep om op tijd in te grijpen, raakt aan een gevoel dat breder leeft in de samenleving: de wens om te beschermen wat Nederland Nederland maakt.
Conclusie: Keijzer kiest bewust voor het debat
De uitspraken van Mona Keijzer over de groeiende invloed van de islam hebben het politieke debat op scherp gezet. Terwijl sommigen haar woorden zien als polariserend, beschouwen anderen ze als een broodnodig signaal.
Feit blijft dat haar optreden bij WNL Op Zondag veel losmaakt. Keijzer positioneert zich nadrukkelijk als iemand die niet bang is om gevoelige thema’s te benoemen.
Daarmee zet ze niet alleen zichzelf, maar ook de BBB stevig neer in de discussie over vrijheid, cultuur en identiteit — een thema dat de komende verkiezingen zomaar kan domineren.
