Marco Borsato blijft het gesprek van de dag, en dat is dit keer niet vanwege een nieuw nummer of tv-optreden. Terwijl de juridische storm rondom hem verder raast, is het een oud-deelneemster van The Voice Kids die de vlam weer in de pan doet slaan. Sezina Kelsey, finaliste van het populaire programma, doorbreekt het stilzwijgen en plaatst publiekelijk een steunbetuiging aan haar voormalige coach. En dat zorgt voor nogal wat ophef.
De timing? Op z’n minst opvallend. Terwijl Borsato zich voorbereidt op nieuwe rechtszaken, grijpt Sezina het moment aan om haar bewondering uit te spreken. Een dappere zet, of juist een gevoelige misser? De meningen op sociale media zijn verdeeld.
Een opvallend gebaar in woelige tijden
Op Instagram deelt Sezina een oude foto van haar deelname aan The Voice Kids, waarop ze samen te zien is met Marco. De begeleidende tekst spreekt boekdelen: “De beste coach die ik me kon wensen.” Dat is een krachtige uitspraak, zeker nu Borsato opnieuw in verband wordt gebracht met een strafzaak.
Waar velen in de showbizzwereld ervoor kiezen om hun mond te houden of afstand te nemen van Borsato, kiest Sezina voor openlijke steun. Ze lijkt zich niet te laten leiden door publieke opinie, en dat maakt haar uiting zowel bewonderenswaardig als controversieel.
Want hoe laat je je waardering blijken voor iemand die middenin een juridisch moeras zit?
De blijvende invloed van een coach
Het is duidelijk dat Marco Borsato tijdens zijn tijd als coach bij The Voice Kids diepe indruk heeft gemaakt op zijn pupillen. Voor velen was hij meer dan alleen een bekende artiest; hij was een mentor, een motivator, een voorbeeld. Dat gevoel blijkt nog altijd te leven bij oud-deelnemers als Sezina.
Haar steunbetuiging lijkt voort te komen uit persoonlijke dankbaarheid, gebaseerd op herinneringen die voor haar betekenisvol blijven – ongeacht wat er later gebeurd is.
Maar juist die loyaliteit roept bij anderen vraagtekens op. Want in hoeverre kun je het verleden los zien van het heden, zeker als het om zulke gevoelige beschuldigingen gaat?
De beschuldigingen blijven kleven
Hoewel de zaak rond The Voice formeel geseponeerd is, blijft Marco Borsato onder een vergrootglas liggen. De zedenzaak waarin hij nu wél strafrechtelijk vervolgd wordt, betreft een andere aangifte uit 2021. De rechtszaak die in oktober gepland staat, zal waarschijnlijk opnieuw voor veel media-aandacht zorgen.
De publieke opinie blijft verdeeld. Sommigen vinden dat Borsato het voordeel van de twijfel verdient zolang hij niet veroordeeld is. Anderen zijn minder coulant en hebben hem allang gecanceld. In die context voelt Sezina’s bericht voor velen als een steentje in de schoen: moeilijk te negeren, lastig te plaatsen.
Sociale media als explosief podium
Dat deze kwestie vooral op sociale media losbarst, is geen verrassing. Platforms als Instagram en X (voorheen Twitter) zijn de moderne arena’s waar publieke figuren hun meningen delen en volgers daar onomwonden op reageren. Eén post is genoeg om duizenden reacties los te maken – positief en negatief.
Sezina’s eerbetoon aan Borsato riep dan ook meteen vragen op: waarom juist nu? En begrijpt ze wat voor signaal ze hiermee afgeeft? Critici stellen dat dit soort steun aan iemand die betrokken is bij een zedenzaak niet verstandig is, zeker niet als je zelf ooit een voorbeeldfunctie hebt gehad voor jonge kijkers.
Tegelijkertijd wijst een andere groep erop dat ook verdachten recht hebben op menselijke steun. In hun ogen is Sezina’s boodschap een vorm van trouw, gebaseerd op haar eigen ervaringen – los van wat de media en het rechtssysteem daarover zeggen.
Een oude herinnering of een bewuste keuze?
De kern van de discussie draait om de vraag: mag je iemand nog prijzen om wie hij was, als je twijfelt over wie hij nu is? Voor Sezina lijkt het antwoord simpel: haar herinneringen aan de samenwerking met Marco zijn warm, en dat laat ze blijken.
Haar bericht klinkt niet als een politieke uitspraak of provocatie, maar eerder als een emotionele terugblik.
Toch zit daar precies de angel. Want elke steunbetuiging, hoe persoonlijk ook bedoeld, wordt onvermijdelijk politiek zodra het om een figuur als Borsato gaat. Alles wat je zegt of post, draagt bij aan het grotere publieke debat – en dat debat is al lang niet meer zwart-wit.
Het risico van publieke loyaliteit
Voor Sezina is deze uiting waarschijnlijk een manier om trouw te blijven aan haar eigen waarheid. Ze voelt zich wellicht verplicht om iets te zeggen, juist omdat ze Borsato in een ander licht heeft leren kennen dan de gemiddelde krantenlezer.
Toch is publieke loyaliteit nooit zonder risico. Zeker in gevoelige zaken kan zelfs een ogenschijnlijk onschuldige uitspraak grote gevolgen hebben voor je reputatie. Dat ondervindt Sezina nu aan den lijve, nu haar post viral gaat en de discussie verder aanwakkert.
Het grotere plaatje: wie durft nog iets te zeggen?
Wat opvalt, is hoe stil het verder blijft aan het front. Andere oud-deelnemers, coaches of collega’s laten zich niet of nauwelijks uit over Marco Borsato. Dat kan natuurlijk uit voorzichtigheid zijn – of uit angst om zelf onder vuur te komen te liggen. Want wie zich uitspreekt, weet dat de storm niet lang op zich laat wachten.
In die zin heeft Sezina wél een risico genomen. Haar post, hoe klein ook, gooit opnieuw olie op een smeulend vuur. En dat zorgt ervoor dat het gesprek over Marco Borsato nog lang niet is uitgedoofd.
Conclusie: stilzwijgen doorbroken, discussie opgelaaid
Of je het nu met haar eens bent of niet: Sezina Kelsey heeft een gevoelige snaar geraakt. Haar steun voor Marco Borsato komt op een moment waarop het onderwerp weer volop in beweging is, en dat maakt haar post zowel krachtig als controversieel.
In een tijd waarin cancelcultuur, loyaliteit en reputatie allemaal door elkaar heen lopen, blijft één ding overeind: publieke figuren zoals zij hebben de macht om een discussie te laten oplaaien – of juist te dempen. En die verantwoordelijkheid voel je in elke zin.
Wat de uitkomst ook zal zijn van Borsato’s komende rechtszaak, één ding is zeker: het publieke debat is nog lang niet voorbij.
Bron: Sterrenblad.nl