Sanne, een 30-jarige dierenliefhebber, heeft een duidelijke mening over iets wat haar steeds meer stoort: mensen die huisdieren nemen terwijl ze in een kleine woning zonder tuin wonen. “Ik vind het echt niet kunnen,” zegt ze stellig. “Een hond of kat hoort ruimte te hebben om vrij te bewegen en zijn energie kwijt te kunnen. Het is gewoon zielig als je dat niet kunt bieden.”
Volgens Sanne draait het nemen van een huisdier niet alleen om het gezelschap dat het biedt, maar ook om de verantwoordelijkheid om voor het dier te zorgen.
“Mensen lijken soms alleen aan zichzelf te denken. Ze vinden een hond of kat leuk, maar vergeten wat het dier nodig heeft.
Vooral honden, die hebben beweging nodig, frisse lucht, ruimte om te rennen. In een appartement of flatje zonder tuin gaat dat gewoon niet.”
Sanne noemt een voorbeeld uit haar eigen buurt. “Ik zie hier regelmatig een buurvrouw die haar grote hond drie keer per dag heel kort uitlaat.
Dat beest kijkt haar aan met zo’n trieste blik, alsof hij vraagt waarom hij niet gewoon lekker kan rennen. Dan breekt mijn hart. Zo’n hond hoort niet in een kleine woning te zitten.”
Het stoort haar ook dat mensen vaak onderschatten hoeveel tijd en aandacht een huisdier kost. “Ze denken: ‘Ik laat hem gewoon even uit, en dan is het wel goed.’
Maar zo werkt het niet. Een hond moet bewegen, een kat moet kunnen spelen en zijn energie kwijt kunnen. Als je in een kleine woning woont en nauwelijks tijd hebt, waarom neem je dan een huisdier?”
Sanne benadrukt dat ze niet tegen het houden van huisdieren is. Sterker nog, ze is dol op dieren en vindt dat ze het beste verdienen. “Het is juist omdat ik van dieren hou dat ik hier zo gepassioneerd over ben.
Ik vind dat je alleen een huisdier moet nemen als je echt in staat bent om het dier alles te bieden wat het nodig heeft. En dat betekent ook ruimte.”
Vooral in de stad ziet ze vaak situaties die haar frustreren. “Mensen nemen een hond en denken dat een wandelingetje om de flat genoeg is. Maar een hond heeft ruimte nodig om te rennen en te spelen.
En katten? Die zitten vaak hun hele leven binnen in een appartement, terwijl het natuurlijke jagers zijn die willen klimmen, springen en ontdekken. Het is gewoon niet eerlijk.”
Sanne merkt dat haar mening niet altijd in goede aarde valt. “Mensen zeggen dan: ‘Maar ik hou van mijn hond,’ of ‘Mijn kat is heel gelukkig binnen.’
Maar eerlijk? Hoe weet je dat zeker? Een dier kan niet praten. Ze kunnen zich aanpassen, ja, maar dat betekent niet dat ze echt gelukkig zijn.”
Ze vindt dat mensen beter moeten nadenken voordat ze een huisdier nemen. “Je maakt een keuze voor het leven van dat dier. Je bent verantwoordelijk voor zijn welzijn.
Dat betekent niet alleen liefde en eten geven, maar ook zorgen dat het dier de ruimte heeft die het nodig heeft.”
Sanne roept mensen op om eerlijk naar hun woonsituatie te kijken voordat ze een huisdier nemen. “Als je in een klein appartement woont zonder tuin, vraag jezelf dan af: Kan ik dit dier echt geven wat het nodig heeft?
Als het antwoord nee is, wees dan verantwoordelijk en neem geen huisdier. Je doet er niemand een plezier mee, en al helemaal het dier niet.”
Haar boodschap is duidelijk: “Huisdieren zijn geen accessoires. Het zijn levende wezens met behoeften en emoties. Ze verdienen het om in een omgeving te leven die aansluit bij hun natuurlijke gedrag. Denk dus goed na voordat je er een in huis haalt.”