Saskia is een jonge vrouw van 31 die de afgelopen maanden haar leven compleet op zijn kop heeft gezet. Na het ontvangen van een aanzienlijke erfenis besloot ze een langgekoesterde droom werkelijkheid te maken: een wereldreis. Dit besluit bracht echter spanningen met zich mee binnen haar familie, die het idee van een wereldreis allesbehalve waardeerden.
Voor Saskia is het een droom die ze al jaren koestert, maar haar familie ziet het als een roekeloze keuze. “Ze begrijpen het gewoon niet,” zegt ze. “Voor mij is dit een kans die ik niet opnieuw krijg. De wereld ontdekken en nieuwe ervaringen opdoen is iets dat ik altijd al heb willen doen.”
De erfenis komt van haar grootvader, met wie Saskia een sterke band had. Haar grootvader wist dat reizen haar passie was, en tijdens zijn leven hebben ze vaak gepraat over de plaatsen die ze ooit wilde bezoeken.
“Opa moedigde me altijd aan om mijn hart te volgen. Hij zei vaak dat het leven te kort is om alleen maar te werken en dat ik vooral moest doen wat me gelukkig maakt,” vertelt Saskia.
Dit maakt het voor haar nog specialer om het geld op deze manier te besteden. Ze voelt dat ze hem op deze manier eert door zijn nalatenschap te gebruiken om de wereld te ontdekken.
Voor haar ouders en andere familieleden ligt dit anders. Ze hadden gehoopt dat Saskia het geld zou gebruiken voor iets ‘nuttigs’, zoals een huis of het starten van een gezin. Volgens hen zijn dat investeringen die écht waarde toevoegen aan iemands leven.
“Mijn ouders vinden dat ik het geld ‘verspil’ door het aan een reis te besteden. Ze zeggen dat ik deze kans moet aangrijpen om iets te kopen dat blijvend is, zoals een woning. Ze zijn bang dat ik, als ik terugkom, niets meer over zal hebben om in mijn toekomst te investeren,” legt Saskia uit.
Ze heeft de gesprekken over het onderwerp moeizaam ervaren, en hun kritiek voelt als een onzichtbare last.
Een andere factor die meespeelt, is dat haar familie het moeilijk vindt om te begrijpen waarom reizen voor haar zoveel betekent. “Ze zien reizen als iets oppervlakkigs, een luxe die je jezelf af en toe kunt permitteren. Maar voor mij gaat het veel dieper,” zegt Saskia.
Voor haar is het ontdekken van verschillende culturen, landschappen en manieren van leven niet zomaar een hobby; het is een manier om haar kijk op het leven te verbreden.
“Ik heb mijn familie proberen uit te leggen dat ik dit geld niet ‘verspil’, maar investeer in ervaringen die me als persoon zullen verrijken. Voor mij voelt dit als iets waardevols,” vertelt ze.
Toch blijft haar familie erbij dat het zonde is om een groot deel van de erfenis te besteden aan iets tijdelijks. Ze vinden dat ze niet aan zichzelf denkt, maar door een emotionele impuls wordt geleid. Volgens haar zus, die ook een deel van de erfenis ontving, moet Saskia realistischer zijn.
“Je hebt zoiets maar één keer,” zei haar zus. “Je moet iets opbouwen met wat je hebt gekregen, niet zomaar de wereld rondreizen.” Hoewel haar zus en familie het goed bedoelen, voelt Saskia zich steeds meer onder druk gezet om iets te doen wat ze niet wil.
Saskia vraagt zich af waarom het zo moeilijk is voor haar familie om te begrijpen dat haar leven niet alleen om materiële zaken draait. “Het lijkt alsof ze vergeten dat ik mijn eigen keuzes mag maken,” zegt ze. “Ik begrijp hun zorgen, maar ik weet dat dit de juiste keuze is voor mij. Ik wil mijn leven niet inrichten volgens hun wensen en verwachtingen.”
Saskia’s familie heeft zelfs voorgesteld om haar te helpen met het beheren van het geld, zodat ze “verstandige keuzes” zou maken. Dit voorstel voelde voor haar als een inbreuk op haar zelfstandigheid. “Ik ben geen kind meer dat hun goedkeuring nodig heeft om een beslissing te nemen,” zegt ze vastberaden.
Ze staat op het punt om te vertrekken, en hoewel de gesprekken met haar familie soms bitter waren, blijft ze geloven dat dit de juiste keuze is. Haar plan is om met een rugzak te beginnen aan een avontuur dat haar naar verschillende continenten zal brengen.
“Ik wil zien hoe mensen aan de andere kant van de wereld leven, ik wil de natuurwonderen van de wereld zien en ervaren wat de wereld te bieden heeft buiten mijn eigen bubbel,” vertelt ze enthousiast. Ze hoopt dat, wanneer haar familie eenmaal ziet hoe deze reis haar vormt en inspireert, ze hun oordeel zullen verzachten.
Saskia heeft inmiddels besloten dat ze de afstand en het onbegrip even moet accepteren. “Ik kan me niet laten tegenhouden door hun visie op wat ‘juist’ is. Dit is mijn leven en ik moet de keuzes maken die voor mij goed voelen.”
Ze blijft positief en is ervan overtuigd dat haar familie in de loop van de tijd zal inzien waarom ze deze stap heeft genomen. De reis zal haar volgens haar de herinneringen en inzichten geven die geen huis of spaarrekening ooit zouden kunnen bieden.
Met haar vliegticket in handen en een hoofd vol dromen, voelt Saskia zich klaar om de wereld te ontdekken. Haar familie blijft sceptisch, maar ze hoopt dat ze uiteindelijk zullen zien dat dit geen vluchtige beslissing is, maar een bewuste investering in wie ze is en wil zijn.
Zoals haar grootvader zei: het leven is kort, en volgens Saskia is dit haar kans om het volop te beleven.
