De verkiezingsuitslag van 2025 heeft Nederland opnieuw verdeeld.
D66 kwam verrassend als grootste partij uit de bus, terwijl de PVV van Geert Wilders, ondanks een sterke achterban en veel steun, nipt achterbleef. Voor veel Nederlanders voelt dat als een gemiste kans.
Want stel dat Wilders wél had gewonnen — hoe anders had Nederland er dan kunnen uitzien? Hieronder vijf redenen waarom Geert Wilders volgens velen de verkiezingen had móeten winnen.
1. De stem van de gewone Nederlander is opnieuw genegeerd
De kloof tussen politiek Den Haag en de gewone burger lijkt alleen maar groter te worden. Veel Nederlanders voelen zich al jaren niet gehoord.
Ze zien hun energierekening stijgen, boodschappen duurder worden en woningen onbetaalbaar worden — terwijl politici vooral bezig lijken met klimaatplannen, stikstofdoelen en internationale samenwerkingen.
Geert Wilders wist juist die groep mensen aan te spreken die zich in de steek gelaten voelt. Hij sprak hun taal, benoemde hun zorgen en kwam met concrete voorstellen om de druk op gezinnen te verlichten.
Dat D66 uiteindelijk de winst pakte, wordt door velen gezien als een teken dat de politiek opnieuw kiest voor de elite in plaats van de burger.
Een overwinning van Wilders had dat tij kunnen keren: eindelijk een stem die niet vanuit de Randstad of Brussel praat, maar namens het land zelf.
2. Een Wilders-regering had de migratieproblematiek eindelijk aangepakt
Migratie blijft een van de heetste hangijzers in de Nederlandse politiek. De opvanglocaties zitten vol, gemeenten weigeren nog nieuwe asielzoekerscentra, en de woningnood neemt toe. Toch blijven veel partijen het onderwerp voorzichtig behandelen, uit angst voor kritiek. Wilders doet dat niet.
Zijn standpunt is duidelijk: Nederland is vol, en de instroom moet drastisch omlaag. Hij had beloofd de asielinstroom te beperken, opvang te versoberen en voorrang te geven aan Nederlandse gezinnen bij woningtoewijzing.
Met D66 als winnaar zal dat beleid juist de tegenovergestelde richting opgaan. Meer opvangplekken, ruimere verblijfsvergunningen en een focus op Europese afspraken — precies wat veel Nederlanders juist níet wilden.
Wilders aan de macht had niet alleen een koerswijziging betekend, maar ook een herwaardering van nationale grenzen en gezond verstand.
3. De koopkracht van Nederlanders was beter beschermd
De afgelopen jaren is het leven in Nederland voor veel mensen onbetaalbaar geworden. De energierekening ging omhoog, de zorgpremie stijgt ieder jaar, en het boodschappenkarretje is bijna twee keer zo duur als vijf jaar geleden.
D66 kiest met haar beleid opnieuw voor hoge klimaatuitgaven, subsidies voor elektrische auto’s en internationale projecten, terwijl de portemonnee van de burger nauwelijks ontzien wordt.
Wilders beloofde juist het tegenovergestelde: lagere belastingen, afschaffing van de BTW op eerste levensbehoeften en een stevige verlaging van accijnzen op brandstof en energie.
Dat had directe verlichting gebracht voor miljoenen Nederlanders die nu iedere maand moeten puzzelen om rond te komen.
Zijn motto “Nederland eerst” draaide niet om uitsluiting, maar om prioriteit: zorgen dat mensen die hier werken en bijdragen niet langer achteraan in de rij staan. Een overwinning van Wilders had dat sentiment omgezet in daden.
4. De politiek had eindelijk een realiteitscheck gekregen
De Nederlandse politiek zit al jaren vast in een bubbel van beleidsmakers, lobbyisten en adviseurs die vooral met elkaar praten. Veel burgers herkennen zich niet meer in de besluiten die in Den Haag worden genomen. Wilders doorbreekt dat patroon. Hij is direct, soms hard, maar altijd duidelijk.
Zijn kritiek op de bureaucratie, de eindeloze vergaderingen en het wegkijken bij problemen is precies wat veel mensen voelen. Een overwinning van de PVV had de gevestigde orde wakker geschud. Ministers en partijen zouden zich moeten afvragen waarom zóveel mensen zich afkeren van hun beleid.
D66 daarentegen symboliseert juist die Haagse bestuursstijl waar velen klaar mee zijn: netjes, diplomatiek, maar zelden daadkrachtig. Een Wilders-overwinning had een noodzakelijke schok betekend — eentje die Den Haag allang nodig had.
5. Eindelijk een premier die zegt wat hij denkt
Veel Nederlanders zijn politici zat die overal omheen draaien. In debatten, op televisie en in interviews klinkt het allemaal keurig, maar weinig oprecht. Geert Wilders is anders. Hij zegt wat hij vindt, ook als dat niet populair is. En juist dat maakt hem voor velen geloofwaardig.
Zijn uitgesproken houding zou als premier een frisse wind hebben gebracht in een tijd waarin alles politiek correct moet. Of het nu ging om islam, migratie, Europa of de Nederlandse identiteit — bij Wilders wist je wat je kreeg. Geen gladde praatjes, maar eerlijke meningen.
Een premier die niet bang is om tegen heilige huisjes te schoppen, had de politiek weer menselijk gemaakt. En dat is precies wat Nederland nodig heeft: geen robot met ingestudeerde antwoorden, maar iemand die uit overtuiging spreekt.
Een gemiste kans voor Nederland
De verkiezingsuitslag van 2025 heeft veel mensen verrast. D66 aan kop betekent dat Nederland voorlopig blijft kiezen voor een bestuur dat leunt op Brussel, op klimaatambities en op overlegpolitiek. Dat zal voor sommigen een geruststelling zijn, maar voor velen voelt het als meer van hetzelfde.
Een overwinning van Geert Wilders had Nederland een kans gegeven op vernieuwing. Minder politiek theater, meer daadkracht. Minder globalisme, meer focus op eigen inwoners. En misschien belangrijker nog: het gevoel dat je stem echt iets uitmaakt.
Of Wilders alle beloften had kunnen waarmaken, zal altijd een vraag blijven. Maar één ding is zeker: Nederland had er niet saaier van geworden.
Integendeel — het land had misschien eindelijk weer het gevoel gehad dat er iemand in Den Haag zat die zegt waar het op staat en luistert naar wat er leeft op straat.
De verkiezingen van 2025 laten opnieuw zien hoe groot de kloof is tussen de politiek en de samenleving.
Terwijl in talkshows en regeringskringen wordt gesproken over klimaatneutraliteit, genderquota en Europese samenwerking, willen miljoenen Nederlanders gewoon betaalbare boodschappen, veiligheid in hun buurt en een eerlijke kans op een woning.
Dat contrast verklaart waarom zoveel mensen zich tot Geert Wilders aangetrokken voelen: hij spreekt niet als een beleidsadviseur, maar als iemand die begrijpt wat er speelt op straat.
Zijn boodschap – minder bureaucratie, strengere grenzen en meer focus op eigen inwoners – raakte een gevoelige snaar in een tijd waarin veel mensen zich vergeten voelen.
Dat hij ondanks die brede steun niet won, voelt voor velen als een gemiste kans voor echte verandering.
Want waar D66 vooral inzet op internationale ambities en Europese samenwerking, had een overwinning van Wilders juist het signaal gegeven dat Nederland eerst weer naar zichzelf moest kijken.
Niet om anderen buiten te sluiten, maar om eindelijk te zorgen dat de mensen die het land draaiende houden, niet langer de rekening betalen voor beleid dat ver van hun werkelijkheid staat.
