Het is geen geheim dat elke generatie een eigen visie op werk en carrière heeft. Vooral de jongste generatie op de werkvloer, de generatie Z, krijgt vaak kritiek te verduren. Er wordt gezegd dat ze zich vaker ziek melden en veeleisender zijn dan hun voorgangers. Maar een 29-jarige millennial-chef, Grace Garrick, ziet het anders. In een interview met een Australisch nieuwsplatform vertelt ze hoe de jongere generatie haar kijk op werk positief heeft veranderd.
Grace runt een agentschap voor creatieve communicatie en werkt dagelijks samen met medewerkers uit verschillende generaties. Hoewel ze aanvankelijk dacht dat overwerken een teken van toewijding was, heeft de generatie Z haar doen inzien dat grenzen stellen minstens zo belangrijk is.
Deze jongere collega’s hebben haar leren begrijpen dat het niet altijd gaat om harder werken, maar om slimmer werken. Dit was een eyeopener voor haar, en ze waardeert de balans tussen werk en privé die zij hanteren.
Een opvallend kenmerk van generatie Z is hun vermogen om duidelijke grenzen te trekken. Waar veel millennials worstelen met het vinden van een goede balans tussen werk en vrije tijd, weten jongere medewerkers feilloos aan te geven waar hun limieten liggen.
Dit is volgens Grace een verfrissende verandering, omdat het hen in staat stelt om efficiënter te werken en tegelijkertijd voor zichzelf te zorgen. Deze assertieve houding inspireert haar om zelf ook beter haar grenzen te bewaken.
Een ander interessant punt dat Grace aanhaalt, is het verschil in werkplezier. Terwijl eerdere generaties zich vaak schikten in hiërarchieën en lange werkdagen, geeft generatie Z de voorkeur aan een werkplek waar plezier centraal staat.
Ze nemen hun werk serieus, maar zien het belang in van een prettige werkomgeving. Befehlsketens en strakke kaders zijn minder belangrijk voor hen, zolang het werk maar goed wordt gedaan. Het gaat hen om zinvolle bijdragen, niet om simpelweg de uren te maken.
Daarnaast bewondert Grace de manier waarop de jongere generatie communiceert. Waar zij als millennial vaak voorzichtig was met het uiten van haar meningen en verlangens, is generatie Z opvallend direct. Ze komen voor zichzelf op en zeggen zonder aarzeling wat ze verdienen of verwachten.
Dit is een compleet contrast met hoe zij zelf op die leeftijd was, toen ze nog vaak twijfelde en dingen op hun beloop liet. Deze openheid heeft de werkdynamiek binnen haar bedrijf positief beïnvloed.
Ook in het contact met klanten ziet Grace een duidelijke verschuiving. Waar vroeger een strikte, professionele houding werd verwacht, is er nu ruimte voor humor en een meer informele benadering.
Zo vertelt ze hoe haar jongere collega’s een grap uithaalden met een klant door zijn gezicht te bewerken met Facetune en hem vervolgens vertelden dat hij op de cover van een groot magazine zou komen. Dit soort grappen zouden in het verleden ondenkbaar zijn geweest, maar nu zorgen ze juist voor betere relaties met klanten.
Wat haar misschien nog wel het meest verraste, is de nonchalante houding van generatie Z als het gaat om uiterlijk op de werkvloer. Pickelpflasters of oogmaskers dragen tijdens werktijd, zolang er geen klantafspraken zijn, is voor hen de normaalste zaak van de wereld. In het begin vond Grace dit verwarrend, maar inmiddels heeft ze er begrip voor.
Het draait immers om de prestaties, niet om het uiterlijk. Bovendien creëren haar jonge medewerkers nieuwe gewoontes, zoals gezamenlijke pauzerituelen, die de sfeer op kantoor verbeteren.
Deze veranderingen hebben ervoor gezorgd dat Grace zelf beter functioneert op de werkvloer. Ze heeft veel geleerd van de jongere generatie en voelt dat ze nu meer in balans is. Het idee dat hard werken gelijkstaat aan succes is voor haar verschoven naar een focus op productief en zinvol werken.
En hoewel haar jongere collega’s haar soms nog als “echte millennial” bestempelen, ziet ze dat als een compliment. Ze heeft immers de flexibiliteit getoond om te leren en mee te groeien met de nieuwe werkcultuur.
Toch zijn niet alle werkgevers even positief over deze nieuwe werkwijzen. Een andere ondernemer bekritiseerde generatie Z en noemde hen een “nachtmerrie”, vooral omdat sommige sollicitanten te laat of zelfs helemaal niet op sollicitatiegesprekken verschenen.
Dit laat zien dat er nog steeds verdeeldheid bestaat over de veranderingen die generatie Z in de werkcultuur teweegbrengt.
Al met al heeft Grace een hoop geleerd van haar jongere collega’s en ziet ze de voordelen van hun frisse kijk op werk. Grenzen stellen, open communiceren en plezier hebben op de werkvloer zijn aspecten waar iedereen baat bij kan hebben. Het is duidelijk dat de werkplek blijft evolueren, en dat de generatie Z daarin een belangrijke rol speelt.
(Bron: TZ München)
