Eva, 32 jaar, heeft samen met haar partner een bewuste keuze gemaakt: hun kinderen krijgen geen cadeaus met Sinterklaas. Ze wil dat haar kinderen opgroeien met een andere kijk op deze feestdagen, een die niet enkel draait om cadeautjes en spullen.
“Het voelt alsof Sinterklaas en de feestdagen zo sterk gericht zijn op materiële dingen,” vertelt ze. “We willen onze kinderen juist meegeven dat het gaat om de sfeer, de tradities en het samen zijn als gezin.”
Ze legt uit dat deze beslissing is genomen vanuit een wens om de essentie van het feest te benadrukken, in plaats van de spullen. “We merkten dat de druk om elk jaar groots uit te pakken met cadeaus steeds groter werd,” zegt Eva.
“Overal zie je aanbiedingen, reclames en verlanglijstjes, en als ouder voel je dan haast een soort verplichting om daaraan mee te doen. Maar we vonden het belangrijker om het echte verhaal van Sinterklaas te vertellen en de focus te leggen op de vreugde van samenzijn.”
Hoewel Eva het gevoel heeft dat ze de juiste keuze maakt, merkt ze dat niet iedereen in haar omgeving dit begrijpt. Familie en vrienden reageren soms verbaasd en sommigen hebben zelfs geprobeerd haar van gedachten te veranderen.
“We krijgen vaak te horen dat onze kinderen iets zullen missen,” vertelt ze. “Maar ik geloof dat er juist iets waardevols te winnen valt door hen te leren dat het feest ook mooi kan zijn zonder bergen cadeautjes.”
In plaats van cadeaus, kiezen Eva en haar partner ervoor om tradities te vieren die voor hen belangrijk zijn. “We zingen liedjes, bakken samen speculaas, en zetten onze schoenen zonder dat er iets in komt,” legt ze uit.
“De kinderen weten dat de echte vreugde komt van die kleine momenten en niet van wat er in de zak zit.” Voor Eva is het belangrijk dat haar kinderen leren genieten van het proces, zonder altijd een beloning in de vorm van spullen te verwachten.
De keuze om geen cadeaus te geven met Sinterklaas heeft volgens Eva ook invloed op de waarden die ze haar kinderen wil bijbrengen. “We willen ze leren dat geluk niet afhankelijk is van spullen en dat het hebben van minder soms juist heel bevrijdend kan zijn. Het draait om waardering en om het delen van mooie momenten samen.”
Ze merkt dat haar kinderen nu minder bezig zijn met wat ze willen krijgen, en meer met de andere aspecten van het feest. “Ze vinden het heerlijk om liedjes te zingen en mee te helpen in de keuken, en dat maakt de sfeer zoveel rustiger en gemoedelijker,” zegt ze met een glimlach.
Hoewel deze aanpak voor Eva werkt, merkt ze dat haar kinderen zich soms afvragen waarom zij het feest anders vieren dan hun vriendjes.
“Natuurlijk vragen ze weleens waarom andere kinderen cadeautjes krijgen en zij niet. We leggen dan uit dat er verschillende manieren zijn om feest te vieren en dat iedereen daarin zijn eigen keuzes kan maken. We leren hen dat ze zich niet minder hoeven te voelen omdat wij het anders aanpakken.”
Eva beseft dat dit misschien een ongebruikelijke keuze is in een wereld waar cadeaus vaak een hoofdrol spelen, maar ze ziet dit als een kans om haar kinderen bewust te maken van andere waarden.
“Ik wil niet dat mijn kinderen het idee krijgen dat liefde en aandacht altijd uitgedrukt moeten worden door middel van spullen,” legt ze uit. “Voor ons betekent Sinterklaas warmte, samen zijn, en de vreugde van het delen van mooie momenten zonder materialisme.”
Sommige mensen in Eva’s omgeving blijven toch hun twijfels hebben. “Er zijn mensen die zeggen dat de kinderen later misschien negatieve herinneringen aan het feest zullen hebben omdat ze geen cadeaus kregen,” vertelt ze.
“Maar voor ons voelt het juist als iets positiefs dat we hen meegeven. Uiteindelijk hopen we dat ze de waarde zien van opgroeien zonder altijd afhankelijk te zijn van spullen.”
Eva’s kinderen zijn inmiddels gewend aan deze benadering en lijken er vrede mee te hebben. Ze genieten van de liedjes, het bakken, en de gezelligheid van het samen zijn, en lijken zich minder te richten op cadeaus.
“Ik hoop dat ze later terugkijken op een jeugd vol waardevolle herinneringen die niet zijn gebaseerd op spullen, maar op de tijd die we samen doorbrachten,” zegt ze.
Eva blijft vasthouden aan haar keuze en ziet het als een leerzame ervaring voor haar kinderen. Ze legt uit dat deze beslissing voortkomt uit een verlangen om haar kinderen bewust te maken van wat echt belangrijk is.
“Het is makkelijk om mee te gaan met de stroom en cadeaus te kopen omdat dat van je verwacht wordt. Maar ik wil mijn kinderen meegeven dat je ook zonder al die spullen kunt genieten en dat het juist de kleine dingen zijn die het leven mooi maken.”
