Jeffrey zit aan tafel en kijkt vol trots naar zijn pitbull, Rocky, die rustig in zijn mand ligt. “Zie je dat? Zo ligt hij het grootste deel van de dag,” zegt hij terwijl hij glimlacht. “Mensen hebben zo’n verkeerd beeld van pitbulls. Het lijkt wel alsof ze alleen de slechte verhalen willen horen en vertellen, maar niemand praat over de liefde en trouw die deze honden geven.”
Hij kan het nog steeds niet bevatten hoeveel mensen een oordeel hebben over zijn trouwe viervoeter. “Laatst kwam ik iemand tegen in het park,” begint Jeffrey. “Ze zag Rocky en greep meteen haar kind vast alsof hij een tijger was of zo. En Rocky? Die zat gewoon rustig aan mijn voeten. Hij keek haar niet eens aan!”
Jeffrey schudt zijn hoofd. “Het is die angst die steeds wordt gevoed. Alsof iedere pitbull een wandelend gevaar is. Maar dat is zo ver van de waarheid.”
Hij vertelt dat Rocky al sinds hij een pup is bij hem woont. “Ik heb hem van kleins af aan opgevoed, met veel liefde en duidelijke regels. Het is een hond, geen moordmachine. Maar mensen zien alleen de uiterlijke kenmerken en denken meteen het ergste. Dat doet me echt pijn.”
Jeffrey benadrukt dat pitbulls geen agressieve honden zijn van nature. “Net als elke hond hangt het af van hoe je ze opvoedt. Een slechte baas maakt een slechte hond, punt.”
Een glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij vertelt over Rocky’s gewoonte om de postbode te begroeten.
“Iedere ochtend is het hetzelfde ritueel. Zodra Rocky het geluid van de postbode hoort, rent hij naar de deur. Niet om te blaffen of te grommen, maar om te kwispelen en een aai te krijgen.
Die man houdt zelfs snoepjes in zijn zak voor hem! Dat zegt toch genoeg?” Jeffrey grinnikt. “En toch blijven mensen denken dat hij gevaarlijk is. Het slaat nergens op.”
Jeffrey weet dat niet iedereen hetzelfde denkt, maar hij heeft het gevoel dat pitbulls altijd negatief in het nieuws komen. “Je hoort nooit de verhalen over pitbulls die kinderen redden of oude mensen gezelschap houden.
Nee, het is altijd ‘pitbull bijt iemand.’ Maar als je verder leest, kom je er vaak achter dat de hond mishandeld of verwaarloosd is. Dat ligt niet aan de hond, maar aan de mens.”
Hij zucht. “Het is gewoon oneerlijk. Er zijn zoveel lieve pitbulls zoals Rocky, maar zij krijgen nooit de aandacht die ze verdienen.”
Hij merkt dat hij vaak in discussie raakt met mensen die pitbulls gevaarlijk vinden. “Ik snap dat mensen voorzichtig willen zijn, vooral als ze kinderen hebben. Maar het is zo frustrerend als ze meteen oordelen zonder iets te weten.
Vraag het me gewoon, zeg ik dan. Kom hem ontmoeten. Dan zie je dat Rocky niets anders wil dan spelen en knuffelen.”
Jeffrey geeft toe dat hij zich soms zorgen maakt over de toekomst van het ras. “Er zijn landen waar pitbulls helemaal verboden zijn. Dat breekt mijn hart.
Het zijn zulke geweldige honden. Ze zijn loyaal, speels, en ja, ze hebben kracht, maar dat maakt ze niet gevaarlijk. Het maakt ze juist geweldige metgezellen als je weet hoe je met ze om moet gaan.”
Hij haalt zijn schouders op. “Ik blijf mijn best doen om te laten zien hoe geweldig ze zijn. Het begint met bewustwording, denk ik.”
Hij kijkt naar Rocky, die inmiddels is opgestaan en met een speeltje naar hem toe komt. “Kijk naar hem,” zegt Jeffrey lachend. “Dat is geen agressieve hond. Dat is mijn beste vriend.”
Hij hoopt dat mensen meer openstaan voor een eerlijk gesprek over pitbulls en andere zogenoemde ‘gevaarlijke rassen’.
“Het gaat erom dat we elkaar beter begrijpen. En misschien, heel misschien, stoppen we dan eindelijk met angst zaaien over honden die het niet verdienen.”
Met een liefdevolle blik werpt Jeffrey een bal naar Rocky, die enthousiast achter zijn speeltje aangaat. “Mensen moeten echt stoppen met die vooroordelen. Rocky is een lieverd, en ik weet zeker dat er nog duizenden honden zoals hij zijn. Het wordt tijd dat we dat gaan zien.”