Wat begint als een doorsnee TikTok-video, eindigt in een storm van reacties. Lotte uit Rotterdam – online bekend als Lot.xo – heeft met één opvallende video heel Nederland aan het praten gekregen.
In haar filmpje zegt ze dat iedereen “op links” moet stemmen, en ze heeft daar volgens eigen zeggen een “heel fysieke reden” voor. Het resultaat: een golf van likes, woede, verbazing en vooral veel discussie.
“Ik voelde het in mijn baarmoeder”, zegt ze letterlijk, waarna ze lachend toevoegt: “Lotte = doorweekt.”
Het is een combinatie van humor, provocatie en activisme die op het internet precies doet wat het moet doen: viraal gaan.
Binnen enkele uren stroomden de reacties binnen – van steunbetuigingen tot complete afwijzing. Sommigen noemden haar video “briljant”, anderen spraken van “aandachtstrekkerij op het laagste niveau”.
Toch is er iets opvallends aan het succes van haar filmpje. Waar politieke partijen met miljoenenbudgetten moeite hebben om jongeren te bereiken, lukt het Lotte om met een kort, rommelig en seksueel geladen filmpje een heel gesprek te starten over politiek, macht en vrouwelijkheid.
Van TikTok naar politiek debat
De video van Lotte is allesbehalve een klassieke oproep om te stemmen. Geen serieuze toon, geen partijprogramma’s, geen debatten.
In plaats daarvan: humor, zelfspot en een vleugje provocatie. Toch schuilt er achter haar woorden een verrassend scherp punt.
Ze speelt met het idee dat politiek niet per se zwaar of afstandelijk hoeft te zijn. Jongeren haken vaak af bij politiek omdat het te saai, te ingewikkeld of te ver van hun belevingswereld lijkt.
Lotte laat zien dat je dat kunt doorbreken met een simpel filmpje dat mensen aan het denken zet — zelfs als dat ongemak oproept.
De grens tussen empowerment en ongemak
De storm aan reacties was te voorspellen. Onder haar video verschenen duizenden opmerkingen, van “respect dat ze dit durft” tot “schaamteloos” en “vrouw-onterend”. Maar de vraag is: waarom voelen zoveel mensen zich ongemakkelijk bij haar manier van spreken?
In de huidige online cultuur praten vrouwen dagelijks over hun lichaam, make-up, sport en zelfvertrouwen.
Maar zodra een vrouw datzelfde lichaam inzet om iets te zeggen over politiek, lijkt de grens ineens overschreden. Dan wordt ze niet meer gezien als grappig of slim, maar als “ongepast”.
Dat is precies waar Lotte’s kracht ligt. Ze confronteert kijkers met hun eigen dubbele moraal.
Waarom mag een man in een reclame voor bier halfnaakt dansen, maar is het “respectloos” als een vrouw haar eigen sensualiteit gebruikt om over politiek te praten?
Seksualiteit als stemstrategie
Of ze het bewust deed of niet, Lotte heeft iets opmerkelijks neergezet: ze koppelde seks aan stemgedrag.
Niet om te choqueren, maar om op te vallen. Ze gebruikt haar uiterlijk en haar persoonlijkheid niet als object, maar als middel om aandacht te krijgen voor iets waar ze echt in gelooft.
In plaats van passief bekeken te worden, pakt ze de regie. Ze bepaalt zelf de toon, de boodschap en het beeld. Dat is geen marketingtruc, maar een vorm van modern activisme.
Door zichzelf niet te censureren, dwingt ze anderen om na te denken over wat “gepaste” politieke communicatie eigenlijk is.
Van likes naar bewustwording
De kracht van Lotte’s boodschap zit niet alleen in de woorden, maar in het effect ervan. Haar video bewijst dat politiek engagement in 2025 een totaal andere vorm heeft dan vroeger.
Waar campagnes ooit draaiden om posters, flyers en debatten, spelen nu vooral virale filmpjes de hoofdrol.
Een boodschap hoeft niet meer door een partijleider uitgesproken te worden om impact te hebben.
Een influencer met een smartphone en een gevoel voor timing kan evenveel losmaken als een talkshow vol experts. Lotte begrijpt dat als geen ander.
De impact van een viral moment
Wat haar filmpje vooral duidelijk maakt, is dat politiek tegenwoordig emotie is. Mensen stemmen niet omdat ze elk partijprogramma lezen, maar omdat ze zich ergens mee verbonden voelen.
Lotte gebruikt dat mechanisme slim: ze prikkelt, ze overdrijft, ze daagt uit. En daardoor raken mensen betrokken, ook al is het via verontwaardiging of ongemak.
Het is precies dat spanningsveld – tussen humor, seks en politiek – dat haar video zo krachtig maakt.
Want of je nu lacht, fronst of je afvraagt wat je zojuist hebt gezien: je hebt erover nagedacht. En dat is meer dan veel politieke campagnes voor elkaar krijgen.
Kritiek en lof hand in hand
Dat haar video veel kritiek kreeg, was onvermijdelijk. Sommigen vinden het respectloos om seksualiteit te koppelen aan stemgedrag.
Anderen prijzen haar lef om het gesprek open te breken. Maar zelfs de mensen die haar aanpak “smerig” of “ongepast” noemen, dragen bij aan het succes van haar boodschap. Want elke klik, elke reactie en elke deling vergroot het bereik.
De ironie is dat juist de verontwaardiging ervoor zorgt dat ze haar doel bereikt: mensen aan het denken zetten over politiek, macht en vrouwenrollen.
Nieuwe vorm van activisme
Wat Lotte doet, past in een bredere trend waarin jongeren politiek niet meer via traditionele wegen beleven.
Geen lange debatten of saaie campagnes, maar korte, emotionele impulsen via social media. Engagement in de vorm van reels, memes en virals.
Lotte laat zien dat politiek niet in een debatzaal hoeft te blijven hangen. Het kan ook op je For You Page gebeuren — met een ringlicht en een brutale glimlach. Ze maakt de politiek weer menselijk, rauw en dichtbij.
Wat zegt dit over onze tijd?
De ophef rond Lotte is meer dan een internetgrap. Het zegt iets over hoe ongemakkelijk we nog steeds omgaan met vrouwelijke expressie in de publieke ruimte.
Zodra een vrouw haar sensualiteit combineert met een mening, weten mensen niet meer of ze moeten luisteren of oordelen.
Toch is dat precies wat activisme soms nodig heeft: een dosis ongemak. Want verandering begint zelden met beleefde gesprekken. Het begint met iemand die durft te schuren.
Conclusie: meer dan een viral moment
Of je haar nu bewondert of afkeurt, één ding staat vast: Lotte heeft iets geraakt.
Ze heeft het politieke gesprek verplaatst van stoffige vergaderzalen naar de timelines van jongeren. Ze heeft laten zien dat politiek mag broeien, mag schuren, en ja — zelfs sexy mag zijn.
Misschien is dat wel haar grootste boodschap: politiek hoeft niet saai te zijn om serieus genomen te worden. Je mag lachen, blozen of je ongemakkelijk voelen. Zolang je daarna maar nadenkt over wat je écht belangrijk vindt,
