De wereld van tatoeages en lichaamsmodificaties is divers en vaak omgeven door misvattingen. Eén van de mensen die deze wereld van dichtbij beleeft, is Mattia Muratori, een 27-jarige Italiaan die momenteel in Londen woont en werkt.
Ondanks zijn ingrijpende lichamelijke transformaties en het imago dat hij daarmee uitdraagt, beschouwt Mattia zichzelf als een “normaal mens” en kan hij maar moeilijk begrijpen waarom vreemden hem veroordelen en soms zelfs bang voor hem zijn. Hij hoopt dat mensen voorbij zijn uiterlijk kunnen kijken en hem leren kennen voor wie hij werkelijk is.
Mattia Muratori heeft door de jaren heen zijn lichaam drastisch veranderd met tatoeages en diverse vormen van lichaamsmodificatie. Het begon allemaal toen hij op zijn achttiende zijn eerste tatoeage liet zetten.
Maar zijn fascinatie voor lichaamskunst hield daar niet op. Vanaf zijn 25e begon hij serieuzer na te denken over het aanpassen van zijn lichaam, wat uiteindelijk resulteerde in meer extreme vormen van modificatie, zoals getatoeëerde oogballen, puntige oren, duivelshoorns van vijf centimeter lang op zijn voorhoofd, en zelfs een onderhuids spinnenimplantaat op zijn borst.
Deze keuzes hebben hem getransformeerd in een opvallende verschijning. Echter, in plaats van de nieuwsgierigheid en acceptatie die hij hoopte te ontvangen, werd hij geconfronteerd met vooroordelen en veroordeling.
Veel mensen kijken neer op zijn uiterlijk, en sommigen beschouwen hem zelfs als “onvriendelijk” of gevaarlijk. Deze negatieve reacties komen vaak voort uit angst voor het onbekende en vastgeroeste vooroordelen ten opzichte van mensen met lichaamsmodificaties.
In een interview met de Daily Star vertelde Mattia over de uitdagingen waarmee hij dagelijks wordt geconfronteerd. “Ik begrijp niet waarom mensen bang voor me zijn of me veroordelen,” zei hij. “Ik ben een normaal mens, net als iedereen.”
Mattia wijst erop dat zijn uiterlijke kenmerken niets zeggen over zijn persoonlijkheid of intenties. Hij is simpelweg iemand die gepassioneerd is over body art en zichzelf op deze manier wil uitdrukken. “Mensen met tatoeages of lichaamsmodificaties zijn niet wezenlijk anders dan mensen zonder deze kenmerken,” benadrukt hij. Hij hoopt dat mensen stoppen met het aannemen van stereotypen en openstaan voor de verhalen achter de keuzes die hij en anderen zoals hij maken.
Een van de grootste misvattingen waar Mattia mee te maken krijgt, is de aanname dat iedereen met uitgebreide tatoeages en lichaamsmodificaties een crimineel is of een duistere achtergrond heeft. Mattia zet zich actief in om deze vooroordelen te ontkrachten. “Ik meng me niet in het leven van anderen, dus zie ik geen reden waarom mensen mij zouden veroordelen voor de keuzes die ik maak met mijn lichaam,” zegt hij. Hij gelooft dat mensen in het verleden blijven hangen en niet openstaan voor nieuwe ideeën en expressievormen.
Ondanks de negatieve reacties waarmee hij regelmatig te maken krijgt, blijft Mattia vastberaden en onverstoorbaar. “Ik trek me niets aan van de reacties,” legt hij uit. “Het is volstrekt onbelangrijk wat anderen denken.” Hij beschouwt zijn lichaamsmodificaties als een vorm van zelfexpressie en ziet deze als een verlengstuk van wie hij is, ongeacht wat anderen ervan vinden.
Op straat krijgt Mattia regelmatig religieus getinte kritiek te horen. Zijn uiterlijk, in combinatie met het Sigil van Lucifer op zijn voorhoofd, zorgt ervoor dat sommige mensen denken dat hij een satanist is, een bewering die hij resoluut ontkent.
“Ik ben geen satanist,” zegt hij duidelijk. Hij heeft ervoor gekozen om bepaalde symbolen en ontwerpen op zijn lichaam te dragen omdat ze voor hem persoonlijke betekenis hebben, niet omdat ze een religieuze overtuiging vertegenwoordigen.
Wanneer Mattia wordt geconfronteerd met opmerkingen over zijn uiterlijk en keuzes, probeert hij de dialoog aan te gaan. Hij vraagt vaak: “Denk je dat God blij zal zijn met wat je nu tegen me zegt?” Deze vraag doet mensen vaak verstommen, waarna ze hun kritiek meestal snel intrekken. Voor Mattia is dit een manier om anderen aan het denken te zetten over hun eigen vooroordelen en oordelen.
Mattia roept op tot meer acceptatie en begrip. Hij gelooft dat mensen open moeten staan voor het leren kennen van het verhaal achter iemands uiterlijk en keuzes.
“Je hoeft er niet van te houden, maar door meer te leren, kun je in ieder geval stoppen met het bekritiseren van een groep mensen die keuzes maakt die de meerderheid misschien niet zou maken,” legt hij uit. Hij vindt het belangrijk dat mensen zichzelf informeren en niet te snel conclusies trekken op basis van uiterlijk alleen.
Voor Mattia is zijn uiterlijk een bewuste keuze en een manier om zichzelf te uiten, maar dat betekent niet dat hij anders behandeld zou moeten worden. Hij pleit voor een samenleving waarin mensen beoordeeld worden op hun acties en karakter, en niet op hoe ze eruitzien. “Iedereen verdient respect, ongeacht hoe hij of zij eruitziet,” zegt hij resoluut.
Het verhaal van Mattia Muratori is een krachtig voorbeeld van hoe uiterlijk bedrieglijk kan zijn. Ondanks zijn extreme lichaamsmodificaties en tatoeages, beschouwt Mattia zichzelf als een normaal mens die, net als iedereen, simpelweg respect en acceptatie wil. Zijn boodschap is duidelijk: stop met oordelen op basis van uiterlijk en sta open voor het verhaal achter de persoon. In een wereld die vaak te snel oordeelt, is zijn oproep tot acceptatie relevanter dan ooit.
