De rechtbank van Utrecht stond dinsdag bomvol journalisten, camera’s en belangstellenden voor de eerste dag van de langverwachte rechtszaak tegen Marco Borsato.
De zanger, ooit één van Nederlands grootste idolen, moest zich verantwoorden voor ernstige beschuldigingen van ontucht met een destijds vijftienjarig meisje.
Tijdens zijn verklaring probeerde Borsato duidelijk te maken dat de beschuldigingen niet alleen onjuist zijn, maar ook voortkomen uit een totaal verstoorde familiesituatie.
Een gespannen sfeer in de rechtszaal
Nog voor de zitting begon, was duidelijk dat dit geen gewone rechtszaak zou worden. De publieke belangstelling was enorm en de spanning voelbaar.
Borsato kwam zichtbaar aangeslagen aan, maar benadrukte bij binnenkomst dat hij blij was eindelijk zijn verhaal te kunnen doen. “Wat mij wordt verweten, is niet gebeurd,” zei hij resoluut tegen de verzamelde pers.
Binnen werd hij geconfronteerd met appberichten, dagboekfragmenten en geluidsopnames die door de moeder van het vermeende slachtoffer zijn gemaakt. Volgens de zanger zijn deze gesprekken uit hun context gehaald en bewust verdraaid.
Een complexe relatie tussen fan en idool
De zaak draait om een gezin dat jarenlang deel uitmaakte van Borsato’s inner circle. De moeder was jarenlang actief binnen zijn fanclub en had nauw contact met de zanger.
Toen de vader overleed, in 2013, probeerde Borsato naar eigen zeggen het gezin emotioneel én financieel te ondersteunen. De dochter, die later aangifte deed, noemde hem zelfs haar peetvader.
Volgens Borsato groeide er een warme maar ingewikkelde band tussen hen. Hij beschrijft hoe binnen dat gezin vrij werd gesproken over seksualiteit – iets waar hij zich altijd ongemakkelijk bij voelde, maar waarvan hij zegt dat het “hun manier van leven” was. “Ik ging daar niet over,” aldus de zanger. “Maar het was niet mijn wereld.”
De appjes en gesprekken: dubbelzinnig en grensvervagend
De officier van justitie confronteerde Borsato met meerdere berichten die hij naar het meisje stuurde. In één daarvan moedigt hij haar aan om “zichzelf te ontspannen” door masturbatie.
In een ander bericht prijst hij haar uiterlijk. Borsato gaf toe dat die berichten “achteraf gezien ongelukkig geformuleerd” waren, maar hield vol dat hij zich liet meeslepen door de sfeer binnen het gezin.
“Binnen dat gezin was praten over seks iets normaals,” legde hij uit. “Achteraf had ik dat nooit moeten zeggen. Natuurlijk zou ik dat nooit tegen mijn eigen dochter zeggen.” Hij benadrukte dat hij de opmerkingen niet seksueel bedoelde en dat ze volgens hem destijds ook niet zo werden opgevat.
“Zij trok haar beha uit, niet ik”
Een van de meest besproken momenten van de zitting was toen Borsato sprak over situaties waarin de dochter zich ontkleedde in zijn bijzijn.
“Ze trok regelmatig haar beha uit, soms aangemoedigd door haar moeder,” vertelde hij. “Dat was normaal binnen dat gezin. Ik heb daar nooit aan meegedaan, maar ik werd er wel getuige van.”
De officier vroeg hem waarom hij zich niet uit die situatie heeft teruggetrokken. Borsato reageerde dat hij dat meerdere keren heeft geprobeerd, maar dat de moeder daar fel op reageerde.
“Zij duldde geen tegenspraak over de opvoeding van haar dochter,” zei hij. “Ik heb wel eens gezegd dat ik me er niet prettig bij voelde, maar ik wilde de situatie niet laten escaleren.”
Het gesprek van vier uur: de kern van het bewijs
Een cruciale rol in de rechtszaak speelt een gesprek van vier uur dat de moeder in het geheim opnam. In dat gesprek lijkt Borsato toe te geven dat hij het meisje heeft “gestreeld”.
Volgens hem ging het om een misverstand. “Ik heb haar over haar been geaaid, dat klopt. Maar niet op een seksuele manier. Als zij dat anders heeft ervaren, spijt me dat,” verklaarde hij.
In datzelfde gesprek zegt hij dat zijn gevoelens voor haar “veranderd waren, niet meer als een vader.” In de rechtbank benadrukte hij dat die woorden verkeerd geïnterpreteerd worden.
“Ik bedoelde dat ze volwassen werd, geen kind meer was. Had ik geweten dat dit gesprek werd opgenomen, had ik het anders gezegd.”
Het dagboek en de geloofwaardigheid
Een ander belangrijk onderdeel van het bewijs is het dagboek van het vermeende slachtoffer. Daarin schrijft ze over ongewenste aanrakingen door de zanger en haar verlies van vertrouwen.
Onderzoek wees uit dat het dagboek authentiek is en niet achteraf is aangepast. Toch betwijfelt Borsato de context waarin de teksten zijn geschreven.
“Er heersten binnen dat gezin psychische problemen,” zei hij. “Wat daar in dat dagboek staat, moet je niet los zien van die situatie. De moeder was extreem controlerend en manipulerend. Zij heeft dit hele verhaal aangejaagd.”
Psychologisch onderzoek: geen afwijking vastgesteld
Om zijn onschuld te onderbouwen, liet Borsato zich onderzoeken door een forensisch psycholoog. Daaruit zou zijn gebleken dat hij geen seksuele afwijking heeft.
“Ik heb een droom gehad waarin ik samen met haar in bad zat. Daar walg ik van,” zei hij zichtbaar geëmotioneerd. “Juist daarom heb ik dat onderzoek laten doen. Ik wilde weten of er iets mis was met mij. Dat is niet zo.”
Een beschadigde carrière en een man onder vuur
De zanger benadrukte meerdere keren dat zijn leven door de beschuldigingen volledig is ingestort. “Mijn carrière is kapot, mijn naam besmeurd. Wat hier ook uitkomt, ik krijg dat nooit meer terug.” Hij stelde dat de beschuldigingen vooral zijn ingegeven door wraak en frustratie binnen het gezin.
De rechtbank zal op 4 december het onderzoek sluiten. Een uitspraak wordt pas daarna verwacht. Ondertussen blijft de publieke discussie fel: is Marco Borsato slachtoffer van een ontspoorde familiesituatie of juist een man die zijn grenzen niet kende?
Wat vaststaat, is dat deze zaak veel verder reikt dan één persoon. Ze raakt aan vertrouwen, macht, roem en de dunne grens tussen vriendschap en verantwoordelijkheid – en die grens lijkt in dit drama volledig te zijn verdwenen.
