Veel mensen gaan ervan uit dat croissants bij de bakker van betere kwaliteit zijn dan die uit de supermarkt. Het beeld bestaat dat een ambachtelijke bakker vroeg in de ochtend met de hand deeg rolt, de perfecte laagjes creëert en een gouden, knapperige croissant uit de oven haalt. Maar wie denkt dat de croissants bij de bakker daadwerkelijk vers en ambachtelijk zijn, komt bedrogen uit. Uit onderzoek blijkt namelijk dat de meeste bakkers helemaal geen tijd meer hebben om zelf croissants te maken. In plaats daarvan komen ze, net als die uit de supermarkt, gewoon uit een fabriek.
Dit verrassende feit werd onlangs aan het licht gebracht door het tv-programma Keuringsdienst van Waarde, dat uitzocht waarom een croissant bij de supermarkt slechts een fractie kost van wat je ervoor betaalt bij de bakker. Waar in de supermarkt een croissant voor ongeveer 25 cent over de toonbank gaat, betaal je bij de bakker vaak vier keer zoveel.
Maar wat blijkt? Ze komen vrijwel altijd uit dezelfde fabrieken en zijn dus in feite identiek. Dit roept de vraag op: waarom zou je meer betalen als je voor een fractie van de prijs dezelfde kwaliteit kunt krijgen?
Volgens bakkers zelf is de reden voor de prijsverschillen historisch gegroeid. Vroeger, toen croissants nog echt in de bakkerij werden bereid, rechtvaardigde de arbeidsintensieve productie de hogere prijs.
De ingrediënten werden met zorg geselecteerd en het hele proces vond plaats onder het toeziend oog van de bakker. Maar met de jaren is er veel veranderd in de bakkerijwereld. Tijd is geld, en de meeste bakkers kunnen het zich niet meer veroorloven om arbeidsintensieve producten zoals croissants zelf te maken.
In plaats daarvan worden ze kant-en-klaar geleverd door grote industriële bakkerijen, vaak diepgevroren of in een afbakvorm.
Wat betreft versheid hoeven croissants uit de supermarkt niet onder te doen voor die van de bakker. Beide varianten worden in de fabriek op dezelfde manier geproduceerd, ingevroren en op locatie afgebakken.
Dit betekent dat een croissant bij de supermarkt net zo vers is als bij de bakker. In feite kopen supermarkten vaak in grote hoeveelheden in, waardoor ze sneller verkocht worden en klanten vrijwel altijd een vers afgebakken croissant meenemen.
Toch blijft het idee bestaan dat de bakker betere kwaliteit levert. Dit heeft vooral te maken met perceptie en marketing. De uitstraling van een bakkerij roept een gevoel van ambachtelijkheid op, met de geur van versgebakken brood en de gezelligheid van een winkel die al jarenlang bestaat.
Supermarkten daarentegen worden vaak geassocieerd met massaproductie en lagere kwaliteit. In werkelijkheid is het productieproces echter grotendeels hetzelfde en is het verschil vooral te vinden in de prijs, niet in de kwaliteit.
Een ander aspect dat meespeelt in het prijsverschil is de persoonlijke service die je bij een bakker krijgt. Het gevoel dat een bakker persoonlijke aandacht heeft voor zijn klanten en een stukje vakmanschap biedt, maakt voor veel mensen het prijsverschil acceptabel.
Dit terwijl je in de supermarkt simpelweg een croissant uit een mandje pakt en afrekent bij de kassa zonder verdere interactie.
Naast het prijsaspect speelt ook de kwestie van duurzaamheid een rol. Supermarkten hebben doorgaans een groter volume aan klanten, waardoor producten sneller rouleren en minder vaak weggegooid worden.
Bij bakkers, waar de afzet kleiner is, blijven producten soms langer liggen, wat kan leiden tot verspilling. Dit betekent dat het kopen van croissants in de supermarkt niet alleen voordeliger is, maar mogelijk ook duurzamer.
De vraag is nu of het nog wel zinvol is om croissants bij de bakker te kopen. Als het gaat om smaak en versheid, lijkt er weinig verschil te zijn. Toch kan de beleving en de service die je bij een bakker ervaart voor sommige mensen doorslaggevend blijven.
Voor wie vooral naar de portemonnee kijkt en geen verschil proeft, is de supermarkt simpelweg de betere keuze.
Het blijft een interessant fenomeen dat prijzen in bakkerijen grotendeels nog gebaseerd zijn op oude tijden, toen croissants daadwerkelijk ambachtelijk gemaakt werden.
Hoewel de productie is veranderd, zijn de prijzen hetzelfde gebleven, grotendeels omdat bakkers zich geen geloofwaardigheidsproblemen willen veroorloven. Als een bakker plotseling veel lagere prijzen zou hanteren, zou dat vragen oproepen over de kwaliteit en echtheid van hun producten.
Dit alles laat zien dat de keuze tussen bakker en supermarkt niet zozeer draait om versheid of smaak, maar vooral om perceptie en gewoonten.
Voor wie een luxe ervaring wil en geniet van het persoonlijke contact in de bakkerij, blijft het een charmante plek om croissants te kopen.
Maar voor de slimme consument die weet waar de croissants vandaan komen, is de supermarkt een uitstekende – en veel voordeligere – optie.
