Robin’s woningzoektocht begon toen ze in 2021 terugkeerde uit Engeland, waar ze vijf jaar had gewoond voor haar studie en werk. Pas een halfjaar voor haar terugkeer schreef ze zich in bij Woning in Zicht, niet wetend hoe moeilijk het zou worden om in Nederland een woning te vinden.
Eerdere tijdelijke oplossingen
Na veel moeite vond Robin uiteindelijk een kamer in een soort studentenhuis, waar ze bijna twee jaar kon blijven. In juni 2023 kreeg ze echter te horen dat ze, samen met de andere huurders, het pand moest verlaten omdat de huisbaas het wilde verkopen. Dit gebeurde net voor het nieuwe wetsvoorstel over betaalbare huur, waardoor de huisbaas meer belasting zou moeten betalen.
Robin bleef echter volharden in haar zoektocht, ondanks dat haar vriend, met wie ze samen een woning zocht, een noodwoning toegewezen kreeg vanwege persoonlijke omstandigheden. Robin had die geluk niet, ondanks het aanleveren van alle benodigde documenten aan de gemeente Tilburg en haar dringende verzoek om hulp.
Een tijdelijke oplossing in de schuur
In augustus 2023, met december snel naderend, kwam het idee van de schuur van haar broer op tafel. Robin belde haar broer en vroeg of ze de schuur mocht gebruiken als tijdelijke woning. Zo verhuisde ze in december 2023 naar de schuur in Moergestel, wat haar enige optie was om niet dakloos te worden.
Met een huur van 300 euro, 80 euro voor gas, water en licht, en 20 euro voor het doen van de was door haar schoonzus, kan Robin goed rondkomen en zelfs een beetje sparen. Toch blijft de situatie frustrerend voor haar. “Het is een opeenstapeling van allerlei dingen waardoor ik nu in een schuur woon. Dat is heel frustrerend.”
Robin benadrukt dat ze niet veel vraagt: “Ik wil gewoon een dak boven mijn hoofd.” Ondanks haar inspanningen om alles volgens het boekje te doen, inclusief studeren in het buitenland, voelt ze zich nu vastgeketend door de hoge rente op studieleningen en de krappe huizenmarkt.
Bron: ED
