Wat begon als een dag waarop de Kamer een nieuwe voorzitter zou kiezen, eindigde in een politieke storm die niemand had zien aankomen.
Een uitgelekt fragment waarin GroenLinks-politicus Tom van der Lee openhartig vertelt over onderlinge afspraken, legde een pijnlijk licht op het benoemingsproces.
De beelden verspreidden zich in razend tempo en veroorzaakten een kettingreactie van verontwaardiging, debat en speculatie.
Het fragment liet zien dat de steun voor VVD’er Thom van Campen niet alleen gebaseerd was op vertrouwen in zijn kwaliteiten, maar ook onderdeel was van bredere politieke onderhandeling.
Volgens Van der Lee had GroenLinks-PvdA hun eigen kandidaat laten vallen in ruil voor aandacht tijdens de formatiegesprekken. Precies dat detail raakte een gevoelige snaar in een tijd waarin vertrouwen in de politiek steeds brozer lijkt te worden.
Een uitspraak die insloeg als een bom
Het moment waarop Van der Lee vertelde dat er “iets was weggegeven” tijdens gesprekken met de VVD, werkte als een lont in een explosieve situatie.
Een benoeming die op papier neutraal hoort te zijn, leek ineens onderdeel van politieke ruilhandel. De Kamervoorzitter behoort boven de partijen te staan, en juist daarom kwam de uitspraak zo hard binnen.
In het fragment was te horen dat GroenLinks-PvdA de VVD steun zou hebben gegeven op voorwaarde dat zij in de formatie serieus werden meegenomen.
De zin “jullie hebben nu de voorzitter, dan moeten jullie in de formatie ook naar ons kijken” werd binnen enkele minuten trending op sociale media.
Voor veel mensen voelde het alsof er plotseling inkijk werd gegeven in deals die normaal achter gesloten deuren blijven.
De verrassing zat vooral in de directheid waarmee dit naar buiten kwam. Politiek draait vaak om strategische keuzes, maar die worden zelden zo uitgesproken. Dat iemand uit de betrokken hoek zelf het doek wegtrekt, maakte het moment bijzonder en schokkend tegelijk.
Impact op de benoeming van Thom van Campen
De benoeming van Thom van Campen kreeg door dit fragment een lading die ver afstaat van de neutrale, verbindende rol die de functie normaal met zich meebrengt.
Van Campen staat bekend als een uitgesproken politicus die zich stevig mengt in maatschappelijke discussies.
Sommigen zien hem als een frisse en moderne keuze, anderen vonden juist dat zijn duidelijke profiel minder passend is voor een voorzittersrol die afstand vereist.
Door het fragment ontstond het beeld dat zijn benoeming niet puur draaide om zijn capaciteiten, maar om strategische deals.
Dat idee knaagt aan het vertrouwen dat veel mensen willen voelen bij een rol die boven de politiek hoort te staan. Het gesprek verschoof van de kwaliteiten van Van Campen naar de vraag welke afspraken achter de schermen zijn gemaakt.
Die verschuiving blijft kleven. Zelfs als de afspraken minder groot blijken dan ze klinken, blijft het beeld dat links zijn eigen kandidaat opofferde in ruil voor invloed in de formatie.
Felle reacties vanuit de PVV
De reactie van Geert Wilders liet niet lang op zich wachten. Hij noemde het moment “smerig handjeklap” en gaf aan dat de deal de benoeming van Martin Bosma heeft tegengehouden.
Bosma, die eerder al Kamervoorzitter was, kreeg brede waardering voor zijn ogenschijnlijk rustige en beheerste leiding. Veel mensen verwacht hadden dat hij opnieuw hoge ogen zou gooien.
De teleurstelling binnen de PVV en hun achterban is groot. Het idee dat Bosma het voorzitterschap misliep vanwege politieke afspraken in plaats van een eerlijke afweging op basis van ervaring en prestatie, maakte het debat nog emotioneler.
Binnen enkele uren na het uitlekken van de video stond de tijdlijn op sociale media vol woedende reacties.
Voor veel PVV-stemmers bevestigt dit incident een breder narratief: dat belangrijke besluiten niet worden gemaakt op basis van kwaliteit, maar op basis van politiek gewin.
Schurende spanningen binnen de VVD-achterban
Ook binnen de VVD zorgde het fragment voor onrust. Veel kiezers hadden na de verkiezingen gehoopt op een duidelijk rechtse koers, maar kregen in plaats daarvan een verhaal voorgeschoteld waarin hun partij mogelijk concessies deed richting links. Niet iedereen reageert daar begripvol op.
Voor veel VVD-aanhangers voelt het alsof de partijleiding zich laat meeslepen in deals die niet stroken met het mandaat dat zij van de kiezer hebben gekregen. Het voedt het idee dat partijbelangen soms zwaarder wegen dan verkiezingsuitslagen.
De vraag rijst hoe de VVD deze situatie gaat uitleggen zonder vertrouwen te verliezen. Elke vorm van samenwerking met partijen aan de linkerkant ligt gevoelig, zeker nu de achterban scherp meekijkt.
Het grotere plaatje: hoe ver reikt partijpolitiek?
Het uitgelekte fragment raakt aan een dieper liggende kwestie: in hoeverre beïnvloeden partijpolitieke afspraken de benoeming van functies die boven de politiek horen te staan?
Commentatoren wijzen erop dat de rol van Kamervoorzitter wordt gezien als een symbool van onafhankelijkheid. Als die blijkt te zijn verhandeld voor toekomstige invloed, is dat schadelijk voor het vertrouwen in het politieke systeem.
Bovendien kwam de deal naar buiten op een moment waarop de formatie al onder grote druk stond. De onderhandelingen zijn complex en de onderlinge verhoudingen staan op scherp. Elke vorm van wantrouwen kan de samenwerking bemoeilijken, en dit incident lijkt olie op het vuur.
Waarom dit fragment zoveel losmaakt
Wat dit moment zo bijzonder maakt, is dat het raakt aan het gevoel dat politieke spelletjes belangrijker zijn dan transparantie.
Mensen begrijpen dat politiek draait om onderhandelen, maar verwachten niet dat dit invloed heeft op functies die onpartijdigheid vereisen.
Het idee dat er iets is “weggegeven” tijdens de benoeming van een Kamervoorzitter, komt daardoor hard aan. Het voelt alsof democratische processen worden ondermijnd door afspraken waar het publiek niets van weet.
De timing speelt daarbij ook een rol. In een periode waarin de afstand tussen burger en politiek al groeit, kan een incident als dit nauwelijks slechter vallen.
Hoe nu verder voor Thom van Campen?
Voor Van Campen ligt er een zware taak. Zijn start als Kamervoorzitter staat volledig in het teken van de ophef, niet van zijn eigen kwaliteiten of ambities.
Het is aan hem om te laten zien dat hij zijn rol daadwerkelijk onafhankelijk en boven de partijen kan uitoefenen.
Dat zal niet eenvoudig zijn. Elke beslissing die hij neemt, wordt de komende maanden met extra argwaan bekeken. Politici, journalisten en burgers analyseren nu al elke beweging.
Toch kan juist deze storm hem ook de ruimte geven om te bewijzen dat hij de juiste persoon is, ondanks de rumoerige start.
De roep om meer transparantie klinkt harder
Het incident voedt de oproep om benoemingen en onderhandelingen transparanter te maken. Burgers willen weten hoe besluiten tot stand komen, zeker wanneer het gaat om functies die invloed hebben op de werking van de democratie.
De komende tijd zal dit onderwerp waarschijnlijk vaker terugkomen, vooral omdat de discussie perfect past in de bredere trend van wantrouwen, polarisatie en behoefte aan duidelijkheid. Politiek Den Haag zal zich moeten verhouden tot die realiteit.
Een moment dat nog lang zal nazinderen
Het uitgelekte fragment heeft iets blootgelegd dat niet zomaar verdwijnt. Het heeft een gevoelige snaar geraakt in een tijd waarin politieke verhoudingen al gespannen zijn.
Wat bedoeld was als een interne afspraak, is uitgegroeid tot een debat dat het vertrouwen in de politiek verder onder druk zet.
Hoe partijen hiermee omgaan, zal bepalend zijn voor de sfeer in de Kamer én voor het vertrouwen dat burgers hebben in hun vertegenwoordigers.
Nee maar dat hadden we nou echt niet verwacht hoor.
Quote:
“Ik heb wel tegen de VVD gezegd: jullie hebben nu de voorzitter, dan moet je in de formatie ook naar ons kijken.”
/Quote.
Tom van der Lee (GroenLinks) pic.twitter.com/gBvuaG5UxN— F̳̿͟͞l̳̿͟͞i̳̿͟͞c̳̿͟͞k̳̿͟͞ ™ (@Flick1_) November 19, 2025
Smerig handjeklap dus. https://t.co/g4upfCedHb
— Geert Wilders (@geertwilderspvv) November 19, 2025
