Bert (59) is een man van duidelijke principes, en dat laat hij merken in hoe hij zijn bedrijf runt. Voor hem is er geen ruimte voor discussies als het gaat om werknemers met tattoos. “Ik neem ze gewoon niet aan,” zegt hij resoluut.
“Mensen met tattoos passen niet in mijn beeld van een representatief bedrijf. Ik wil dat mijn personeel er professioneel uitziet, en tattoos horen daar niet bij.”
Zijn standpunt roept vaak felle reacties op, maar Bert blijft bij zijn mening. “Tattoos zijn voor mij een teken van rebellie, van nonchalance. Dat is niet wat ik wil uitstralen naar mijn klanten.
Als iemand bij mij binnenkomt met een zichtbare tattoo, weet ik eigenlijk meteen: dit gaat ‘m niet worden. Hoe goed hun cv ook is, ik wil geen risico nemen dat mijn bedrijf op de verkeerde manier wordt gepresenteerd.”
Voor Bert draait alles om de eerste indruk. “Als een klant iemand ziet met een grote tattoo op zijn arm of nek, denken ze toch al snel dat het niet serieus is.
Misschien vinden sommigen dat ouderwets van me, maar dat interesseert me niet. Mijn bedrijf draait al jaren goed en dat komt mede doordat ik deze standaard handhaaf.”
Hij ziet tattoos niet alleen als storend, maar zelfs als een bewuste keuze die haaks staat op wat hij zoekt in een werknemer. “Je weet wat je doet als je een tattoo laat zetten, vooral op zichtbare plekken.
Voor mij zegt dat iets over iemand’s prioriteiten. Iemand die kiest voor een groot, opvallend kunstwerk op z’n lichaam, denkt blijkbaar niet na over hoe dat overkomt in een professionele omgeving. En dat is niet het type persoon dat ik in mijn team wil.”
Bert vertelt over sollicitaties waar hij direct afhaakte door tattoos. “Laatst kwam er iemand binnen met een tattoo op zijn hand.
Het was geen lelijke tattoo of zo, maar het enige wat ik kon denken was: hoe ziet dit eruit als je een klant een hand geeft? Dat is toch niet professioneel? Voor mij is dat gewoon een dealbreaker.”
Zijn collega’s hebben hem weleens geprobeerd te overtuigen om soepeler te zijn, maar Bert wil daar niets van weten. “Ze zeggen dan: ‘Tijden veranderen, Bert.’ Nou, dat mag zo zijn, maar mijn principes veranderen niet.
Ik heb dit bedrijf opgebouwd met een bepaald imago, en dat wil ik niet zomaar opgeven omdat tattoos ineens ‘normaal’ zouden zijn.”
Hij geeft toe dat zijn standpunt hard kan overkomen, maar hij ziet het niet als discriminerend. “Iedereen mag doen wat hij wil, maar dat betekent niet dat ik alles hoef te accepteren in mijn bedrijf.
Er zijn genoeg andere plekken waar ze mensen met tattoos aannemen. Maar bij mij niet. Zo simpel is het.”
Bert begrijpt dat tattoos voor veel mensen persoonlijk zijn, maar dat maakt voor hem weinig verschil. “Ik snap dat er mensen zijn die een tattoo laten zetten met een diepe betekenis. Dat is hun keuze.
Maar voor mij gaat het erom hoe het overkomt op anderen. Mijn klanten vragen niet naar de betekenis van een tattoo. Ze zien alleen een tekening op iemands huid en trekken hun eigen conclusies.”
Hij voelt geen behoefte om zijn standpunt te verzachten of zich aan te passen aan maatschappelijke veranderingen.
“Ik heb jarenlang hard gewerkt om een reputatie op te bouwen, en ik ga dat niet op het spel zetten voor een trend. Tattoos horen niet thuis in mijn visie van professionaliteit. Dat is mijn mening, en daar blijf ik bij.”
Hoewel Bert’s kijk op tattoos ongetwijfeld discussie oproept, is hij daar niet gevoelig voor. “Ik hoef niet iedereen tevreden te stellen. Mijn verantwoordelijkheid is naar mijn klanten en mijn bedrijf.
En zolang ik daar tevreden over ben, zie ik geen reden om iets te veranderen.”
