Danny (38) voelt zich steeds meer gefrustreerd over de manier waarop zijn moeder, Gerda, met haar geld omgaat. “Mama geeft liever haar geld uit aan vakanties, dan dat ze spaart voor onze erfenis,” zegt hij met een zucht.
Zijn stem verraadt een mengeling van teleurstelling en onbegrip. Samen met zijn zus Nathalie heeft hij al vaker geprobeerd het onderwerp aan te kaarten, maar telkens stuiten ze op hetzelfde: Gerda lijkt totaal niet geïnteresseerd in het veiligstellen van een financiële toekomst voor haar kinderen.
Gerda is altijd een zorgzame moeder geweest, maar sinds haar nieuwe vriend in haar leven is gekomen, lijkt er iets veranderd. “Vroeger was ze veel voorzichtiger met haar geld,” herinnert Danny zich. “Ze zei altijd dat ze wilde sparen voor later, voor ons.
Maar nu gaat al haar geld op aan luxe vakanties en uitstapjes.” Hij wijst erop dat zijn moeder de afgelopen twee jaar meerdere keren naar verre oorden is gereisd met haar vriend, terwijl ze vroeger nooit meer dan een weekendje weg ging. “Ze leeft nu van dag tot dag, zonder enige rekening te houden met de toekomst, onze toekomst.”
Nathalie, Danny’s jongere zus, deelt zijn zorgen. “Het is alsof ze niet beseft dat er ook nog een leven ná al die vakanties is,” zegt ze. “Mama heeft altijd gezegd dat ze voor ons spaarde, voor een goed pensioen, en natuurlijk voor de erfenis. Maar sinds die nieuwe vriend in haar leven is, is alles veranderd. Ze denkt alleen nog maar aan zichzelf en aan hun volgende bestemming.”
Gerda en haar vriend plannen regelmatig nieuwe reizen. “Het is bijna een wedstrijd geworden wie het meest exotische land kan bezoeken,” zegt Danny met een gefrustreerde glimlach. “Ze sturen ons foto’s van de meest luxe resorts en vertellen dan hoe geweldig het is.
Natuurlijk ben ik blij dat ze het naar haar zin heeft, maar het voelt soms alsof ze vergeet dat er ook nog een financiële verantwoordelijkheid is tegenover ons.” Het steekt hem dat Gerda, die jarenlang zuinig heeft geleefd, nu lijkt te genieten van een levensstijl die niet helemaal past bij wat zij zich jarenlang heeft kunnen permitteren.
Wat Danny en Nathalie vooral dwarszit, is het gebrek aan overleg. “Ze zegt nooit iets over haar plannen voor later,” zegt Nathalie. “Wanneer we voorzichtig proberen te vragen of ze nog wel wat overhoudt voor later, lacht ze het weg.
Ze wil er gewoon niet over praten.” Danny knikt. “Ze zegt dan dat ze van het leven wil genieten zolang het nog kan. Maar wat gebeurt er als ze straks ouder is, of als er onverwachte kosten komen? Ze lijkt daar helemaal niet bij stil te staan.”
Voor Danny gaat het niet alleen om het geld. “Natuurlijk is een erfenis belangrijk, vooral nu de huizenprijzen zo hoog zijn en alles duurder wordt. Maar het gaat ook om het gevoel dat ze geen rekening houdt met ons. Dat ze het allemaal alleen voor zichzelf doet. Het is alsof we er niet meer toe doen, alsof we niet belangrijk genoeg zijn.”
Dit gevoel van verwaarlozing raakt hem diep. “Vroeger hadden we altijd een hechte band,” vertelt Danny. “We bespraken alles samen.
Maar nu is het net alsof ze in haar eigen bubbel leeft, samen met haar vriend.” Gerda’s nieuwe relatie lijkt een keerpunt te zijn geweest in hoe ze haar leven indeelt. “Hij moedigt haar aan om het geld uit te geven, om te reizen en te genieten. En dat is prima, maar het voelt soms alsof wij op de tweede plaats komen.”
Nathalie voelt hetzelfde. “Het lijkt wel alsof hij meer invloed op haar heeft dan wij,” zegt ze. “Ze luistert naar hem, niet naar ons. Het is moeilijk om te zien hoe onze band met haar steeds verder verwatert. Vroeger had ze altijd ons belang voorop, maar nu draait alles om wat zij en haar vriend willen.”
Danny en Nathalie hebben niet de illusie dat ze hun moeder kunnen veranderen, maar ze hopen wel dat ze haar ogen kan openen voor de zorgen die zij hebben. “We willen niet dat ze later in de problemen komt omdat ze nu onverantwoord met haar geld omgaat,” zegt Danny.
“En we willen ook niet het gevoel hebben dat ze ons vergeten is. Het gaat uiteindelijk om balans: genieten van het leven, maar ook zorgen dat je later goed zit. Dat hebben wij van haar geleerd, maar nu lijkt ze haar eigen les te zijn vergeten.”
“Misschien denkt ze dat we wel zonder kunnen, dat we het wel redden,” voegt Nathalie toe. “Maar het gaat niet alleen om ons. Het gaat om het idee dat je als familie voor elkaar zorgt. En dat gevoel lijkt ze helemaal kwijt te zijn.”
