Remco is 44 jaar oud en woont al jarenlang in een rustige buurt in Nederland. Het is een mooie buurt met veel gezinnen, waar de meeste mensen elkaar kennen en er sprake is van een gezellige sfeer. Echter, waar het vroeger altijd vredig was, heeft Remco nu een probleem dat zijn dagelijks leven flink beïnvloedt.
Het probleem komt van iets dat op het eerste gezicht misschien klein lijkt, maar dat in werkelijkheid voor grote overlast zorgt: de schommel van zijn buren.
“Het begon allemaal een paar maanden geleden,” vertelt Remco. “Onze buren hebben een grote schommel in hun tuin laten plaatsen. In het begin dacht ik er niet zoveel van. Kinderen moeten kunnen spelen, dacht ik, en ik gun het de buren ook om iets leuks voor hun kinderen te hebben. Maar al snel begon ik te merken dat die schommel een enorm probleem zou worden.”
De schommel staat namelijk precies aan de kant van de tuin die grenst aan Remco’s huis. Wat in eerste instantie leek op onschuldig speelplezier, begon al snel een bron van irritatie te worden. “Elke dag, soms al vroeg in de ochtend, begint het geschommel. Het geluid van de schommel is constant, en het lijkt wel of het overal doorheen dringt. Mijn hele huis lijkt mee te trillen met het ritme van die schommel,” zegt Remco met een zucht.
“Het zijn niet alleen de kinderen die schommelen, maar ook hun ouders en zelfs hun vrienden. En dat gebeurt de hele dag door. Soms heb ik het gevoel dat ik in een speeltuin woon,” vervolgt hij. Het constante gekraak van de schommel en het geluid van voetstappen op de grindtegels onder de schommel worden voor Remco steeds moeilijker te verdragen.
“Het ergste is dat het niet stopt. Er is geen moment van rust meer in mijn tuin, en zelfs binnen in mijn huis hoor ik het de hele tijd. Vooral op dagen dat het mooi weer is, zit ik opgesloten in mijn eigen huis, omdat het geluid buiten simpelweg te hard is,” zegt hij gefrustreerd.
Remco geeft aan dat hij altijd de rust opzoekt in zijn eigen tuin, maar nu kan hij dat niet meer. “Het voelt alsof mijn tuin niet meer van mij is. Het enige wat ik hoor als ik buiten zit, is die schommel.”
Remco heeft het probleem geprobeerd op te lossen door met zijn buren te praten. “Ik dacht, als ik het gewoon op een vriendelijke manier bespreek, komen we er wel uit,” vertelt hij. Maar tot zijn teleurstelling verliep het gesprek niet zoals gehoopt.
“Ze leken me niet serieus te nemen. Ze zeiden dat hun kinderen gewoon moeten kunnen spelen en dat ik niet zo moeilijk moest doen. Dat was voor mij een enorme tegenvaller. Ik probeerde echt begrip te tonen voor hun situatie, maar zij lijken geen begrip te hebben voor de mijne.”
Het was voor Remco een lastige situatie. “Ik wil geen ruzie met mijn buren, dat is het laatste wat ik wil. Maar het voelt alsof ze me geen keuze laten. Ze willen de schommel niet weghalen, en ik zit hier met de overlast. Het is gewoon niet eerlijk,” zegt hij. “Iedere keer als ik het geluid hoor, voel ik mijn stressniveau stijgen. Het heeft zelfs invloed op mijn nachtrust. Soms lig ik in bed en hoor ik die schommel nog steeds in mijn hoofd.”
Remco heeft overwogen om de hulp van de gemeente in te schakelen, maar dat voelt voor hem ook als een stap die hij liever niet wil zetten. “Ik wil niet de buurman zijn die de gemeente erbij haalt. Dat zorgt alleen maar voor meer spanning, en dat wil ik niet. Maar aan de andere kant: hoelang moet ik dit nog verdragen?”
“Het is niet alleen het geluid,” voegt hij toe. “Het is ook het feit dat ik me niet meer thuis voel in mijn eigen huis. Dat is misschien nog wel het ergste van alles. Mijn huis en tuin waren altijd mijn veilige plek, waar ik tot rust kon komen na een lange werkdag. Maar nu is die rust compleet verdwenen. Dat doet echt iets met je.”
De situatie blijft voorlopig onopgelost. Remco voelt zich gevangen tussen het willen behouden van een goede relatie met zijn buren en de noodzaak om iets te doen aan de overlast. “Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat ik moet doen,” zegt hij met een moedeloze blik. “Ik heb alles geprobeerd, maar het lijkt wel alsof niemand me begrijpt. Hoe leg je aan iemand uit hoeveel overlast een simpele schommel kan veroorzaken?”
Ondanks de onopgeloste kwestie blijft Remco hopen op een oplossing. “Ik blijf hopen dat ze op een dag zullen inzien hoeveel last ik van die schommel heb en dat we samen tot een oplossing kunnen komen. Tot die tijd moet ik het gewoon zien vol te houden,” besluit hij, duidelijk nog steeds zoekend naar een manier om zijn rust terug te vinden.
