In de stad waar Sami woont, zijn fietsen in alle soorten en maten een gewoon gezicht. Het lawaai van auto’s, trams en scooters mengt zich met het zachte zoeven van fietswielen en het gerinkel van belletjes. Maar tussen al die voertuigen trekt één type fiets extra veel aandacht: de fatbike.
Met zijn dikke, opvallende banden en robuuste uiterlijk is de fatbike lastig te missen in het drukke stadsverkeer.
Voor Sami, 26 jaar oud, betekent zijn fatbike veel meer dan een opvallend vervoermiddel. Het is zijn vrijheid, zijn manier om de stad op zijn eigen tempo te ontdekken en zich onafhankelijk te verplaatsen. Maar nu fatbikes in veel drukke steden onder vuur komen te liggen, vreest hij die vrijheid kwijt te raken.
Sami herinnert zich nog goed waarom hij ooit besloot om een fatbike te kopen. “Het voelde meteen alsof ik iets bijzonders had. Geen gewone fiets die je bij iedere fietsenmaker ziet staan, maar iets wat echt bij mij past. En ik voel me veiliger.
Die dikke banden geven me een soort stabiliteit die ik op gewone fietsen gewoon niet heb,” vertelt hij. Vooral op natte wegen en hobbelige straten in de stad merkt hij het verschil. Waar normale fietsbanden al snel beginnen te glijden, blijft zijn fatbike stevig op de weg.
“Het maakt het rijden een stuk relaxter. Ik hoef me minder zorgen te maken dat ik uitglijd of val als het weer eens regent, en geloof me, dat gebeurt hier nogal eens.”
Toch komt er steeds vaker kritiek op de fatbikes in de stad. De overheid wijst erop dat ze veel ruimte innemen op fietspaden, wat zorgt voor opstoppingen en soms gevaarlijke situaties. De roep om strenge regels of zelfs een verbod op fatbikes in drukke stadscentra klinkt steeds luider. Voor Sami is het een onbegrijpelijke ontwikkeling.
“Ik snap best dat er regels moeten zijn, maar om een hele categorie fietsen te verbieden? Dat is gewoon onrechtvaardig,” zegt hij verontwaardigd. “Niet iedereen rijdt gevaarlijk. De meeste fatbike-eigenaren, zoals ik, gebruiken hun fiets gewoon om van A naar B te komen, net als iedereen.”
Met zijn fatbike heeft Sami een gevoel van onafhankelijkheid ontwikkeld dat hij op een gewone fiets niet voelt. Hij noemt het zelfs “een verlengstuk van mijn vrijheid”.
Zijn werk is niet ver, maar net ver genoeg om de rit een dagelijkse uitdaging te maken op een standaard fiets. De grote banden van zijn fatbike zorgen ervoor dat hij moeiteloos door plassen en oneffen straten kan navigeren, zonder elke dag volledig door elkaar geschud op zijn werk te verschijnen.
“En het scheelt ook gewoon tijd,” legt hij uit. “Ik hoef niet te zigzaggen om de kuilen heen of mijn snelheid te minderen omdat het wegdek weer eens niet is onderhouden. Dat soort dingen merkt niemand die altijd in de auto zit, maar voor mij maakt het echt een verschil.”
Maar de voordelen van een fatbike zijn voor Sami niet alleen praktisch. Hij voelt zich gewoon beter op zijn fiets. “Het is een soort rustmoment voor me, juist omdat ik niet steeds hoef op te letten op kleine hobbels en gladde plekken.
Het is een beetje mijn moment van vrijheid in een drukke stad,” zegt hij. Sami gelooft dat juist door de stabiliteit van zijn fatbike hij een stuk veiliger fietst dan wanneer hij op een normale fiets zou rijden.
“Een gewone fiets voelt soms te licht en wankel, alsof ik elk moment om kan vallen als ik een onverwachte beweging moet maken,” legt hij uit. “Op mijn fatbike voel ik me veel steviger, en dat maakt me ook zelfverzekerder op de weg.”
Sami vindt het jammer dat de stad de fatbike ziet als een probleem in plaats van als een oplossing. “Er zijn zoveel andere dingen waar de stad naar moet kijken als het gaat om verkeersveiligheid en ruimte op de weg.
Waarom zouden ze zich richten op mensen zoals ik, die gewoon proberen op een veilige en comfortabele manier door de stad te bewegen?” vraagt hij zich hardop af. Voor hem voelt het alsof de stad langzaam maar zeker de ruimte inperkt voor iedereen die afwijkt van de norm.
“Een fatbike neemt misschien wat meer plek in, maar ik geloof niet dat het zo’n probleem is als het lijkt. Het is eerder de houding van sommige mensen tegenover nieuwe dingen die het lastig maakt.”
Terwijl de discussie over een mogelijk verbod op fatbikes verder oplaait, weet Sami niet wat hij zou doen als zijn fatbike echt verboden zou worden. “Het zou voelen alsof ik mijn vrijheid kwijtraak, dat stukje van mezelf dat ik met die fiets heb opgebouwd,” zegt hij.
“Ik zou me weer moeten aanpassen, weer het gevoel moeten vinden van zekerheid op een ander vervoermiddel, en dat terwijl ik gewoon het verkeer volg en niemand tot last ben.”
De toekomst van de fatbike in de stad is onzeker, maar voor Sami is het duidelijk: hij zal er alles aan doen om zijn vrijheid op twee dikke wielen te behouden. Want voor hem is de fatbike meer dan alleen een fiets. Het is zijn manier om zich vrij te voelen in een steeds drukker wordende stad, een middel om de controle te houden over zijn eigen weg.
